ความรู้สึกหลังจบเกมรอบแรก Life is Strange : Double Exposure

เกมออกมา 8 วันแล้ว น่าจะพูดได้คล่องละ

ผมกดชุด Ultimate มาก่อนเกมออก แต่กลับต้องเล่นแบบขืนใจตัวเองให้มาเล่นจนจบ เบ็ดเสร็จใช้เวลารวมทั้งสิ้น 27 ชั่วโมงไปถึงฉากจบได้ (แต่เวลาเล่น ก็รู้สึกว่ามันสั้นกว่านั้นนะ)

กับเกมนี้ ตอนแรกว่าจะเล่นแบบไม่จดอะไรเลย แต่กลายเป็นหัวระเบิดก่อน จำรายละเอียดปลีกย่อยระหว่าง 2 timeline ไม่ได้ เลยต้องเปิด notepad มาจดแยกอยู่ดี แล้วตอนท้ายก็พิมพ์รัว ๆ เลย

ปมทั้งหลาย ขมวดเฉลยท้ายเกมแล้ว เล่าเฉลยตรง ๆ ง่าย ๆ เลย โจทย์ทั้งหมดมันตอบคำถามได้ด้วยจิ๊กซอว์ที่เกมไม่ได้ให้มาแต่แรก พอเราได้จิ๊กซอว์นั้นไปแล้ว ถึงจะไขปริศนาเรื่องทั้งหมดได้

ภาคนี้กลับเป็นเรื่องราวของรั้วมหาวิทยาลัยแบบภาคแรก โดยแมกซ์ในวัย 28 ปี มาอยู่ที่มหาวิทยาลัยคาเลดอน ในฐานะ Visting Artist เป็นทั้งศิลปินและอาจารย์สอนไปด้วย เห็นว่าตอนต้องหัดคอมเมนต์ภาพถ่ายของลูกศิษย์ครั้งแรก ก็หนักใจน่าดู ในเรื่องก็จะมีตัวละครทั้งอธิการบดี หน้าห้องอธิการบดี พวกเด็กปริญญาโท ปริญญาตรีต่าง ๆ ที่ศึกษากันคนละสาขา อ่อ อย่าลืมอาเจ๊ร้านเต่าบินเจ้าที่ด้วย

มีแมว แต่แมวบทน้อยจนเหมือนไม่มี

ฉากจบ ในภาพใหญ่คือ "มีแบบเดียว"

ส่วนการตัดสินใจของแต่ละตัวละคร มันปลีกย่อยลงไป

เนื้อเรื่อง เล่นต่อจากฉากจบแบบสังเวยโคลอี้ หรือสังเวยอาร์คาเดียเบย์ ของภาคแรกก็ได้

เกมเพลย์ - ไม่สนุก

เนื้อเรื่อง - ผมทั้งจำและจด ทั้งขบคิดจนหัวแทบแตก แต่ไอ้ที่ทำไปมันโคตรไร้ค่า เพราะเกมให้เงื่อนงำมาไม่ครบในตอนแรก ทำให้ยังไงก็ไขไม่ได้หรอก

ดนตรี งานศิลป์ - มาตรฐานความสุนทรีย์ของ Life is Strange

บั๊ค - กระจายทั้งเกม ร้ายสุดคือเสียงหาย-เกมค้าง / โหลด texture ไม่ทัน / กดคุยแล้ว บทสนทนาใหม่ไม่ขึ้นสักเพราะบทสนทนาเก่ายังเล่นไม่จบ ทั้งที่ตัวละครมันยืนคุยพะงาบ ๆ กันไปแล้ว

จบแบบ Deck Nine ขอโหนอีแมกซ์ สืบปัยยยย

ผมรักและเอ็นดูแมกซ์ในวัย 18 ปีมาก ภาคแรกเป็นเกมฟีลกู๊ดที่เยียวยาหัวใจมาก

แต่ภาคนี้ กับแมกซ์และเรื่องราวในวัย 28 ปี โดยทีม Deck Nine

[ 6 / 10 ] พอแล้ว เสียดายเงินค่าชุด Ultimate เลย

เดี๋ยวจะค่อย ๆ เขียนสรุปเนื้อเรื่องตาม timeline ให้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นก่อนเริ่มเกม แล้วมันเกิดทวิภพได้ยังไง เพื่อการสืบค้นในอนาคตต่อไป

----------------------------------------------

"มันอาจไม่ได้สมเหตุสมผลทั้งหมด และฉันก็ไม่ได้ภูมิใจกับทุกการตัดสินใจที่เลือกไป แต่มันคือความจริง"

"สิ่งที่จะตามมา ยากลำบากเสมอสำหรับพวกเรา"

"แต่เราจะผ่านมันไปด้วยกัน"

"สัญญาเลย"

"คราวนี้ จะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว"