บทแปลนิยายช่วง 5 เทพต้านเทราแฟลร์ใน Episode Noctis

แปล Word by Word จากฉบับ eng ที่พึ่งได้มา ใน Episode Noctis

เมื่อความมืดสั่งสมจนท่วมท้น

เสียงอันดังกึกก้องของจ้าวมังกรสั่นสะเทือนไปทั่วพิภพและสวรรค์ วงเวทย์อันซับซ้อนได้แผ่ขยายออกมาจากร่างของลูน่า ไปยังดาบทั้ง 12 เล่มที่ถูกเสกขึ้นมา ดาบแต่ละเล่มนั้นประกอบด้วยแสงแฟลร์ที่เจิดจ้าจนทำให้มองไม่เห็น ราวกับเป็นพระอาทิตย์เที่ยงวัน ก้อนแสงที่ลุกไหม้และแผดเผา

"ดาบทั้งหลาย จงทะยานไป ทำลายเหล่าผู้เย่อยิ่งที่โง่เขลาข้างล้างให้พินาศสิ้น"

สายเกินไป น็อคติสมองไปยังลูกไฟแสงทั้ง 12 พุ่งลงมายังผืนดิน แต่ละลูกนั้นสว่าางจ้า กระทั่งน็อคติสไม่สามารถที่จะลืมตาต้านมันได้

"ถึงเวลาแล้ว ปกป้องดวงดาว!"

เสียงของเทพน้ำแข็งสั่นสะเทือนบริเวณโดยรอบ น็อคติสได้ยินเสียงสั่นสะเทือนของแผ่นดิน เสียงเปรี๊ยะของสายฟ้า เสียงคำรามของคลื่นทะเล และเสียงของเพลิงโลกันต์ แม้ตาของเขาจะปิดสนิท แสงสีขาวอันเจิดจ้าก็บดบังทั่วการมองเห็นของเขา ไม่มีหวังที่เขาจะมองเห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นได้เลย เขาเพียงได้ยินเสียงต้านทานและปะทะของสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่อยู่ระหว่างการต่อสู้

เทพทั้ง 5 ต่อสู้กับภัยพิบัติที่ปลดปล่อยมาจากเทพลำดับที่ 6 แม้น็อคติสจะได้ฟังมาก่อนแล้วว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น แต่เขาก็ยังตัวแข็งชื่อ เขามาไม่ทันการณ์ ความโศกเศร้าเข้าครอบงำเขา จนรู้สึกเรี่ยวแรงหายไปจากแขนขาและร่างกาย

ความเงียบงันตามมาอย่างฉับพลันและหยุดนิ่ง ราวกับว่าเสียงทั้งหมดได้หายไปจากโลกใบนี้ ในไม่ช้า ดวงตาของน็อคติสก็กลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ในที่ไกลออกไป เขาเห็นภูเขาที่พังทลายลง ลาวาแดงฉานที่ไหลท่วมออกมาทำให้เขารู้ว่ามันคือราวาโท หมายความว่าพื้นที่รกร้างขนาดใหญ่ที่ทอดยาวไปจนถึงยอด เคยเป็นปล่องของดิสก์ออฟคอวเตส ซึ่งไม่เหลือร่องรอยของดิส์อีกแล้ว ราวกับว่าดินแดนตรงนั้นถูกกลืนหายไปทั้งหมด และที่ขอบของการทำลายล้าง เขาเห็นทิวทัศน์ของเมืองเลสทัลลัม

ในมหาสงครามโบราณ 4 จาก 6 เทพสามารถช่วยกันปกป้องดวงดาวจากเทราแฟลร์เอาไว้ได้ คราวนี้ เทพทั้ง 5 ร่วมกันต่อต้าน แต่แม้พวกเขาจะรวมพลังกันก็ยังไม่พอจะหยุดยั้งมัน ถึงกระนั้นเหล่าเทพก็ทำได้ดีแล้ว พวกเขาหลีกเลี่ยงผลลัพธ์อันพินาศสิ้นได้สำเร็จ แต่การที่บางส่วนของอีออสได้รับความเสียหาย คือหลักฐานของพลังอันท่วมท้นของเทราแฟลร์

เทพผู้กอบกู้ทั้ง 5 นอนคว่ำอยู่บนผืนแผ่นดินไม่ขยับเขยื่อน เสียงของจ้าวมังกรจากเบื้องบนกึกก้องลงมายังเบื้องล่าง เย้ยหยันความเจ็บปวดและเหนื่อยล้าของพวกเขา

"มนุษย์ที่โง่เขลา ได้รับการปกป้องจากเทพผู้โง่เขลา"