เนื้อเรื่อง The First SOLDIER ตอนที่ 5

-------------------
บนเฮลิคอปเตอร์
-------------------

เกล็น เซฟิรอธ แมตต์ ลูเซีย กำลังขึ้นคอปเตอร์ไปช่วยโรเซ็นที่เกาะเล็ก

เกล็นกำลังสับสนว่าพวกตนฆ่าชาวราโดรันไปมากมาย แต่ตอนนี้กลับพยายามไปช่วยโรเซ็นคนเดียว เขาเอือมกับการเห็นคนตายแล้ว

เซฟิรอธบอกว่าเกล็นอาจจะไม่ได้เหมาะกับการเป็น SOLDIER แต่แรก

-------------------
เกาะเล็ก
-------------------

เกาะย่อยของโรเซ็นกำลังปั่นป่วน มอนสเตอร์เต็มไปหมด กระแสน้ำกระแสลงรุนแรงไปหมด

พวกเกล็นหาที่ลงจอด แล้วบอกให้เซฟิรอธรออยู่ที่นี่ (น่าจะกลัวเซฟิรอธไปฆ่าโรเซ็นที่เป็นชาวราโดรันที่เหลือรอด) เซฟิรอธบอกถ้าจะให้กูรอ น่าจะผลักกูตกคอปเตอร์ไปก่อนแล้ว

เซฟิรอธวิ่งกรุยทางออกไป บอกว่าเขาจะเคลียร์ทางให้เอง

วิ่งไป เกาะก็ถล่มไปเรื่อย ๆ พวกเกล็นเองก็กลัวคอปเตอร์ที่จอดไว้ จะร่วงไปด้วย ลูเซียบอกเราอาจจะตายกันหมดที่นี่ เกล็นบอกไม่ต้องห่วงเรามีบอสที่รักอยู่ที่นี่ เซฟิรอธบอกมอนสเตอร์นี่จัดการได้ แต่ภัยธรรมชาตินี่อยู่เหนือการควบคุมว้อยยย

เกล็นบอกงั้นเขาจัดการเอง เครื่องร้อนละ อยากรอดก็ตามมา

แมตต์ก็เชื่อใจ แมตต์บอกว่าแต่ก่อนเกล็นก็พาพวกเราผ่านสถานการณ์ที่ลำบาก ๆ มาแล้ว

พวกเกล็นมาช่วยโรเซ็นและเรฟุที่กำลังจะถูกทำร้ายได้ทัน

โรเซ็นงงว่าพวกเกล็นกลับมาจากเกาะหลักทำไม เกล็นก็บอกว่ามาช่วยนี่แหละ ออกไปจากที่นี่กัน โรเซ็นบอกเขาไปไม่ได้ เขาต้องเฝ้าที่นี่ อยู่เตือนภัยทุกคน เขากำลังจะส่งสัญญาณควันด้วยกองฟืนพวกนี้ 

เกาะแผ่นดินไหว โรเซ็นบอกช่วยพาเขาไปที่กระท่อมที

เกล็นก้มหน้า ลำบากใจที่จะพูด แต่ก็บอกว่าไม่มีประโยชน์หรอก  ที่เกาะหลัก ไม่เหลือใครที่รอดูสัญญาณควันนั่นแล้ว...

เกล็น
"เราฆ่าทุกคนไปหมดแล้ว"

โรเซ็น
"ไม่จริง ผมก็ยังอยู่ที่นี่ไง"
"คุณไม่ได้ฆ่าผมสักหน่อย"
"แถมคนที่อ่อนแอจนปล่อยให้ผมรอด ไม่มีทางฆ่าพวกผมทุกคนไปได้หรอก"

เกล็นยิ่งอ้ำอึ้ง ลำบากใจที่จะพูดต่อ

เกล็น
"ขอโทษนะ"
"ฉันว่า...."
"ฉันว่า... มันจำเป็น"
"ฉันว่า..."
"ฉันไม่มีทางเลือก"

โรเซ็น
"ผมไม่ฟังแล้ว!!!"
"ออกไปจากที่นี่!! ปล่อยผมอยู่คนเดียว!"

โรเซ็นวิ่งหนีไปพร้อมกับเรฟุ พวกเกล็นรีบตามไป

แมตต์บอกว่า เขาว่าเกาะมันกำลังจะจมลงทะเลไป

ลูเซียบอก ถ้าจำเป็นก็ใช้กำลัง ลากเขากลับไปกับพวกเรา

เกล็นบอกเซฟิรอธว่าพวกเขาจะไปตามจับโรเซ็นมา ขอให้เซฟิรอธกลับไปรอที่คอปเตอร์ แล้วเตรียมเทคออฟไว้

เซฟิรอธกระโดดขวางหน้าพวกเกล็นแล้วบอกว่า ไม่ ถ้าเขาไปช่วยด้วย มันจะเร็วกว่า แล้วในเมื่อโรเซ็นไม่ยอมฟังเกล็น งั้นให้เขาเจรจาแทนดีกว่า เราวัยไล่เลี่ยกัน

ลูเซียกับแมตต์เห็นด้วยกับเซฟิรอธ

เกล็นเลยจำยอม ยื่นมือออกมาชนหมัดกับเซฟิรอธ เซฟิรอธเห็นโอเคแล้วเลยรีบวิ่งนำไปก่อน โดยพวกเกล็นรีบตามไป

ลูเซียบอกว่า สภาพตอนนี้มันคือ Mana Torrent สินะ ราวกับว่าดวงดาวกำลังโกรธ

เกล็นก็รับว่าเพราะพวกเราสินะ เหมือนกับว่าเราไปเตะรังผึ้งยังไงยังงั้น

แมตต์บอกว่า ในบางตำนาน จุดจบของโลกก็คือสภาวะเช่นนี้แหละ ทว่านี่มันแค่ธุรกิจตามปกติวิสัยของชินระ ที่เคยทำมา แล้วจะทำต่อไปนี่นา

เกล็นบอกเราก็ต้องยอมรับว่าเราช่วยชินระก่อเรื่องขึ้นมา

ลูเซียกังวลว่า งั้นต่อไป เราก็ต้องรับผิดชอบกับอะไรแบบนี้อีกเหรอ?

แมตต์บอกว่าใช่ ตราบใดที่พวกเรายังทำงานให้ชินระอยู่

เกล็น
"ฉันสมัครเข้าชินระ เพราะยายอยากให้ฉันเป็นคนดี ทำสิ่งดี ๆ ถ้ายายมาเห็นฉันในตอนนี้เข้า..."
"โว๊ยยยย ไม่เอาแล้วโว้ยยย!! เลิกแก้ตัว จากนี้ไป ชีวิตฉัน ฉันเลือกเอง และจะรับผิดชอบกับการกระทำของตัวเอง"

ลูเซียกับแมตต์ก็เชื่อใจเกล็น และเอาด้วย ไปไหนไปกัน

-------------------
บริเวณปล่อยไฟส่งสัญญาณ
-------------------

โรเซ็นไปที่ปล่อยไฟ แต่มีมอนสเตอร์ขวางเต็มไปหมด

มอนสเตอร์กระโจนเข้ามาทำร้าย แต่เซฟิรอธทะยานเข้ามาช่วยฟาด ปลิดชีพมอนสเตอร์ได้ทัน

เซฟิรอธจะแนะนำตัว แต่โรเซ็นบอกให้รีบหนีไป ตอนนี้อันตรายมาก แล้วโรเซ็นจะรีบวิ่งขนฟืนเข้าไปที่ปล่อยไฟ

เซฟิรอธรีบพูดตามหลังว่าส่งสัญญาณควันไปก็เปล่าประโยชน์ ไม่มีใครเหลือรอดที่จะเห็นแล้ว เข้าใจรึเปล่า

โรเซ็นที่หันหลังอยู่บอกว่าเข้าใจ เขาเข้าใจ แต่เขาอยาก... โรเซ็นอ้ำอึ้ง

เรฟุเห่าเรียกและนำทางพวกเกล็นมาถึงบริเวณใกล้ ๆ แต่ยังไม่ใกล้พอจะได้ยินว่าเซฟิรอธคุยอะไรกับโรเซ็น

มีมอนสเตอร์เดินเข้ามาหาพวกเกล็น ลูเซียชักปืนยิง

ขณะเดียวกันเซฟิรอธชักดาบขึ้นมาต่อหน้าโรเซ็น

เกล็นตะโกนถามว่าเซฟิรอธ!! แกทำบ้าอะไร!?

เกล็น
"อย่านะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

แล้วเซฟิรอธก็ฟันปลิดชีพโรเซ็น ต่อหน้าต่อตาเกล็น

เกล็น
"อย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา"

แผ่นดินแยกออก มีปิศาจยักษ์โผล่ขึ้นมาจากแผ่นดินที่แยก แมตต์บอกว่านี่คือผลผลิตจากมาโคที่กำลังบ้าคลั่งของเกาะนี้เหรอ? หรือว่านี่คือเจตจำนงค์ของดวงดาว?

พอชนะแล้ว เกล็นจะเข้าไปเขย่าไหล่ แล้วตะคอกใส่เซฟิรอธว่าแกไม่ได้พยายามจะคุยกับเขาด้วยซ้ำ เซฟิรอธก็เขย่าไหล่เพื่อสะบัดมือเกล็นที่เกาะอยู่

กระแสน้ำพายุ พัดเอาสร้อยคอของเซฟิรอธที่หายไปในตอนที่แล้ว ตกกระเด็นมาบริเวณนั้น เซฟิรอธจะรีบพุ่งเข้าไปเก็บ แต่เกล็นที่ฟิวส์ขาดก็วิ่งแซงแล้วเข้าไปเตะสร้อยกระเด็น จนสร้อยตกลงไปตามร่องแผ่นดินแยกแล้วหายไปอีกครา

ทั้ง 3 กลับมาที่คอปเตอร์ ลูเซียได้รับการติดต่อทางวิทยุจากหัวหน้าวิศวกรว่าหินใต้บาดาลที่นี่อ่อนปวกมาก การระเบิดทำให้พื้นผิวใต้ดินเสียเสถียรภาพ สำนักงานใหญ่ตัดสินแล้วว่า ที่เกาะราโดร์นี่ ไม่เหมาะกับการขุดมาโค เลยรีบแจ้งมา รวมถึงทราบเรื่องที่พวกเกล็นขัดคำสั่งแล้วด้วย... พอวิทยุตัดสายไป เซฟิรอธก็เดินอุ้มหมาเรฟุเข้ามา เกล็นบอกให้รีบเข้ามา แล้วทั้ง 4 ก็ขึ้นคอปเตอร์ ออกเดินทางไปจากเกาะราโดร์

ตอนต่อไป 10 ปีต่อมา.......... (**จริง ๆ มันควรจะเป็น 8 ปีสิ ถึงจะลงตัวกับช่วงเซฟิรอธไปวูไถใน Crisis Core พอดี)