บันทึกการเล่น FFVII Rebirth - Final Chapter ตอนที่ 2

เมืองที่ถูกลืมเลือน

เรดงงว่าทำไมฟีลเลอร์บางตัวสีขาว
คลาวด์ไม่รู้ แต่คิดว่าสีขาวมันก็ไม่ชอบพวกเราเหมือนกัน
ฟีลเลอร์สีขาวเข้ามาขัดขวางเรา
ฟีลเลอร์ขาวดำมารวมกันก่อม่านพลังปิดทางไม่ให้ไปต่อได้
แบร์เร็ตบอกเหมือนตอนอยู่บนทางด่วนเลย
เรดพยายามพุ่งเข้าปะทะ แต่ไม่เป็นผล
แบร์เร็ตบอกว่าต้องกล่าวประโยคสุดขลัง “พ่อกำลังจะรีบกลับบ้านนะลูกกก!”
ก็ไม่ได้ผลอยู่ดี
ฟีลเลอร์ขาวและดำสลับกันพุ่งเข้าไปในม่านพลัง เหมือนมันแบ่งหน้าที่กัน มีทั้งตัวก่อม่านขัดขวางเรา และตัวแหวกม่านเข้าไป พวกเราตะโกนแอริธ และเข้าไปแหกม่านพลังที่เปิดออกบางส่วน
แบร์เร็ตบอกให้คลาวด์เข้าไปตอนนี้เลย
วินเซนต์ก็มาช่วยด้วย บอกให้ไปเลย
พอคลาวด์เข้าไปได้ ทุกคนปล่อยมือ แล้วม่านพลังก็ปิดลง

Planet’s Sanctuary (บูชาสถานของดวงดาว)

ลงลิฟต์ไป
ฟีลเลอร์ขาวดำ อยู่กันตรึม

แอริธ

“ดวงดาว และชาวเซทร่าเอย”

“ขอพลังให้ฉันด้วย”

“ฉันรู้ว่าฉันทำไม่ถูก แม่ไม่เคยสอนวิธีภาวนา”

“และในฐานะเซทร่าคนสุดท้าย ฉันอาจไม่มีวันได้เรียนรู้”

“สิ่งที่ฉันปรารถนา มีเพียงหนึ่ง”

“คือการปกป้องผู้อื่น”

ฟีลเลอร์โถมใส่คลาวด์ คนเดียวเน้น ๆ

แอริธ

“พวกเขามีความหมายกับฉันมาก ๆ”

“ดวงดาวเอย ชาวเซทร่าเอย ช่วยบอกวิธีแก่ฉันด้วย”

เพลงเริ่มมี Aerith’s Theme แทรกขึ้นมา
คลาวด์ยกดาบขึ้นป้องฟีลเลอร์แล้วเดินสวนเข้าไป
ฟีลเลอร์บังคับให้คลาวด์ยกดาบขึ้นมา
เกมขึ้นให้กด L2 R2 แต่เราไม่กด จนเครื่องหมายหายไป

แอริธลืมตาขึ้น เซฟิรอธโดดลงมาเหมือนเดิม
คลาวด์เห็น และเบี่ยงวิธีดาบทันที

คลาวด์

“เซฟิรอธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธธ”

คลาวด์ฟันเข้าไปต้านมาซามุเนะไว้ และสะบัดเซฟิรอธกระเด็นไป
ที่ด้านนอก ม่านพลังเปิดทางออก ให้พวกแบร์เร็ตตามเข้าไปได้อีก
แต่แล้วคลาวด์กลับเห็นภาพที่เซฟิรอธดึงดาบมาซามุเนะ เปื้อนเลือดของจากร่างแอริธ มาเทเรียโฮลีสีขาว กระเด็นออกจากเธอ แล้วกระเด็นตกลงไปบ่อน้ำข้างล่าง คลาวด์เข้าไปรับแอริธไว้ ร้องไห้ออกมา
เซฟิรอธหัวเราะอยู่ด้านหลัง

เซฟิรอธ

“ไม่ต้องร้องไห้หรอก”

“น้ำตาของแกมันกลวงเปล่า”

“ก็เหมือนตัวแกเอง”

ระหว่างนี้คลาวด์จะแว้บในหัว เห็นภาพซ้อนของเหตุการณ์เดียวกัน แต่ตัวเองพูดอะไรออกมากับแอริธหลาย ๆ อย่าง **เดาว่าเห็นภาพซ้อนของไทม์ไลน์ OG ที่คลาวด์บอกว่า

“...Shut up.”

“The cycle of nature and your stupid plan don't mean a thing.”

“Aeris is gone.”

“Aeris will no longer talk, no longer laugh, cry...... or get angry......”

“What about us...... what are WE supposed to do?”

“What about my pain?”

“My fingers are tingling.”

“My mouth is dry.””

“My eyes are burning!”

แอริธ

“คลาวด์ ไม่เป็นไรนะ”

แบร์เร็ตวิ่งนำมาถึงพอดี เห็นภาพตรงหน้า บอกว่าแกตายยยย
ทิฟาเห็นกองเลือดที่พื้นและแขนแอริธ

เซฟิรอธ

“มันเริ่มขึ้นแล้ว”

“การบรรจบของดวงดาว… และอารมณ์”

“โดยมีการสูญเสียนำมา”

“กลืนกินห้วงความสุขประเดี๋ยวประด๋าว แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ เศร้า เกลียดชัง”

“ไม่เคยรู้สึกพีกเช่นนี้มาก่อน”

คลาวด์ หันไปบอกแอริธ

“รอก่อนนะ”

แอริธยิ้มหลับตา คลาวด์ว่างร่างเธอลงไป

เซฟิรอธ

“ถึงอย่างไร แกก็ไม่มีวันเห็นความจริงด้วยตาที่มืดบอด”

คลาวด์

“หุบปากกกกกกกกกกก”

เซฟิรอธ

“นั่นก็เพราะ แกนั้นเป็น ตุ๊กตา”

เซฟิรอธแปลงร่างเป็น Jenova Lifeclinger แล้วเพลง Aerith’s Theme ยังเล่นอยู่เหมือน OG
ทิฟากับเรด Limit Break เต็มทันที
*สอดคล้องกับที่โนะบอก Washington Post ว่าอยากให้ตัวละครอยู่ในสภาพพร้อมระเบิดท่าไม้ตายทันที http://re-ffplanet.blogspot.com/2024/02/1997-new-york-times.html
คลาวด์บอกตัวเอง "เคยทำได้มาแล้ว ต้องทำได้อีกสิ"
เพลงเปลี่ยนเป็น J-E-N-O-V-A
เฟส 3 เคทซิธกับทิฟาช่วยกันสู้ปีกขวา
เฟส 4 แบร์เร็ตกับเรดสู้ปีกซ้าย
เฟส 5 คลาวด์กับยุฟฟีสู้กับส่วนหัว ยุฟฟีบอก "ยอมรับมั้ยว่ามีเธอธอยู่ในทีมด้วยมันดีกว่า?" คลาวด์บอก "ไม่เคยเบื่อเลย"
ทุกคนเข้าไปรุม คลาวด์+ทิฟา+แบร์เร็ต รวมพลังโจมตี 9999

เฟส 6 คลาวด์ เคท ยุฟฟี

พอมันตาย ฟีลเลอร์ขาวโผล่มาตรึม พลังเราฟื้นกลับมาเต็ม

ช่องมิติ-Edge of Creation

แซ็ค (น่าจะต่อจาก timeline 6 ชิบะ) เจอมิติสีขาวสุดลูกหูลูกตา
แซ็คเห็นฟีลเลอร์สองตัวบินรอบคลาวด์ที่หยุดนิ่ง เข้าไปทักทาย และบอกได้ยินช่วงนี่ยุ่งเหรอ
พอเคาะไหล่คลาวด์ปุ๊บ มิติรอบตัวกลายเป็น Edge of Creation ฟีลเลอร์สีดำพุ่งทันที

คลาวด์ได้สติ หันหลังชนกับแซ็ค ตกใจกันทันที แซ็คบอกไว้ค่อยคุยกันทีหลัง
เซฟิรอธปรากฏตัว
ทั้งสองพูดชื่อเซฟิรอธพร้อมกัน ตั้งอาวุธทันที
ฟีลเลอร์ดำทั้งหมดหายไป

แซ็ค

“เกิดอะไรขึ้นกับแก? พวกเราเป็น SOLDIER! แกหันหลังให้กับทุกอย่างที่เรายืนหยัดได้ยังไง”

เซฟิรอธ

“ง่ายนิดเดียว

แซ็ค

“ขอแค่ให้ได้สิ่งที่ต้องการ จะทำให้ใครเจ็บก็ได้ใช่มั้ย!?”

เซฟิรอธ (บอกคลาวด์)

“โกรธเข้าไป ตุ๊กตาตัวจ้อยที่อ่อนแอของฉัน” (watashi)

“เกือบเป็นที่รักละ” It’s almost endearing

รุมชนะได้

เซฟิรอธ

“เฉกเช่นโลกที่รวมกัน มันก็แยกจากกันเช่นกัน” (just as worlds unite, so too do they part)

เซฟิรอธผ่าไปตรงกลางระหว่างแซ็คและคลาวด์ ทั้งสองหลบ
เกิดม่านพลัง ขวางระหว่างคลาวด์กับแซ็ค

แซ็ค

“คลาวด์ แอริธอ่ะ…” (eng บอกให้ช่วยเธอให้ได้)”

ฟีลเลอร์สีดำพุ่งจากฝั่งแซ็ค ฝั่งนั้นโดนเมฆหมอกดำปกคลุม

เซฟิรอธ

“เหลือคนเดียวแล้วนะ คลาวด์” (คลาวด์ มาสนุกกันต่อเถอะ)

ฟีลเลอร์สีดำพุ่งผ่านเซฟิรอธ กลายเป็น เซฟิรอธ Rebirth ใน OG
อ่าวภาคนี้มันชื่อ Sephiroth Reborn

คลาวด์

“เซฟิรอธ ไม่ว่าแกจะใหญ่แค่ไหน ฉันก็ไม่ถอย”

“เอาให้มันจบ”

คำอธิบายขึ้นว่า สิ่งมีชีวิตที่คืนชีพขึ้นมา มีพลังเหนือจินตนาการ บงการผู้คุมชะตา (arbiters of fate) เขาแสวงหาทางทะลวงผ่านพหุภพ (layers of existence) และรวบรวมมิติกาลเวลาที่กระจัดกระจาย ให้เป็นหนึ่ง เขาจะปกครองดวงดาว และสร้างความเป็นนิรันดร์
ผ่าด้านล่างลำตัวมันได้ ฟีลเลอร์ขาวพุ่งมาล้อมแขนล้อมตัวมันไว้
ขึ้นไปช่วงบนลำตัว ผ่าอกมัน เกิดควันพวยพุ่งขี้นฟ้า กลายเป็นฟ้าสีแดง (ช่องมิติ?)
ฟีลเลอร์สีดำมากมาย พุ่งจากอกมันขึ้นฟ้าสีแดงฉาน

Planet’s Sanctuary

สลับมาพวกแบร์เร็ตอยู่ที่เดิม งงว่าคลาวด์หายไปไหน
เรดบอกสงสัยฟีลเลอร์เอาตัวไป
ฟ้าฝั่งแบร์เร็ตเปิดออก ฟีลเลอร์สีดำมากมาย พุ่งออกจากช่องมิติ
แถมมี Sephiroth Reborn ลงมาด้วย มันเรียก Bahamut Arisen Whisper

แบร์เร็ตบอก เพื่อแอริธ
คำอธิบายบาฮามุทขึ้นว่า เวอร์ชันพัฒนา ก่อร่างจากฟีลเลอร์ พอมีพลังอันท่วมท้นแล้ว ก็จะทำลายผู้ต่อต้านทุกคน รวมถึงชะตากรรมที่มันอยู่โยงด้วย
แบร์เร็ตทิฟาเคทช่วยกันกำจัด

โบสถ์ในอวกาศ

แซ็คตกลงมายังฉากโบสถ์ ดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา ฟีลเลอร์มากมาย และเซฟิรอธพุ่งจากฟ้า
คลาวด์กับแซ็คคิดพร้อมกัน

“โอบกอดความฝัน และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จักพิทักษ์เกียรติภูมิแห่ง SOLDIER”

แซ็คสู้ส่วนอก ใช้ท่าผสานกับคลาวด์ Together as one ได้
มันมีท่า Remake ด้วย

Planet’s Sanctuary

ฝั่งนี้กำลังงงว่าทำไมมันฟื้นตัวได้ไม่หยุด แบร์เร็ตบอกงั้นก็สู้ต่อ
เรดบอกเหมือนมีคนช่วยพวกเราอยู่ ทิฟาบอกคลาวด์แน่ ๆ เคทบอกใครไม่รู้ ขอบคุณณณ
สู้กับส่วนคอร์ของมัน
พอชนะได้ควันพุ่ง ฟีลเลอร์สีดำออกมาเหมือนเดิม

Edge of Creation

เซฟิรอธปล่อยฟีลเลอร์สีดำออกมา แต่มีฟีลเลอร์สีขาวพุ่งสวนเข้าไปสลายกันพอดี
ด้านหลังคลาวด์ ช่องแยกมิติเปิดออก แอริธเดินออกมา พร้อมอาวุธที่ติดให้

แอริธ

“เอาให้จบ เนอะ”

เซฟิรอธ

“ต้องยอมรับ”

“ประเมินแก ต่ำไปหน่อย”

เซฟิรอธรวมฟีลเลอร์กลับมาที่ตัว
เริ่มการต่อสู้

แอริธ

“คลาวด์ ฉันเห็นที่เธอทำแล้ว ขอบใจนะ”

คลาวด์

“ยังเร็วเกินไป” (eng - ที่จะขอบคุณ มันยังไม่จบนะ)

แอริธ

“โอเค”

เซฟิรอธ

“แกทำอะไรกับมันคลาวด์?”

“มันมีความจริงอยู่บ้างมั้ย?”

“หรือทั้งหมดเป็นแค่ความฝันเท่านั้น?”

คลาวด์

“หยุดเลย มุกนี้ไม่ได้ผลกับฉันแล้ว ไม่อีกต่อไป”

แอริธ “คุณต้องการแบบนี้ได้ไง เซฟิรอธ”

เซฟิรอธ

“ไปซะ บทของแกผ่านไปแล้ว”

มาทั้ง Heartless Angel, Octaslash, The End is Nigh ที่เรียกฟีลเลอร์ออกมา, Tempus Finis
ชนะแล้ว มันก็บินไป ไม่พูดไม่จา แล้วหันมาหัวเราะ

คลาวด์

“หัวเราะอะไรฟะ?”

แอริธ

“เพราะมันยังไม่จบ”

ฟีลเลอร์ขาวมาล้อมทั้งสองคน บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยน กลายเป็นสีขาว
แอริธหันหลังชนกับขาว ทั้งสองกุมมือ สานนิ้วเข้าด้วยกัน

แอริธ

“พร้อมนะ”

“ทุกคนรออยู่”

ทั้งสองหลับตา แอริธสลายไป

โบสถ์ในอวกาศ

ฟีลเลอร์ขาวล้อมแซ็ค
แซ็คดีใจที่ชนะแล้ว และบอกว่า ซาโยนาระล่ะ ต้องไปแล้ว

แซ็ค

“ไว้เจอกัน”

Planet’s Sanctuary

แอริธกลับมานอนล้มที่เดิม เพื่อน ๆ รีบแห่มาดู นำโดยทิฟา
ยังมีฟีลเลอร์ขาวอยู่รอบนั้น
คลาวด์เดินเข้าไปหา

คลาวด์

“แอริธ ตื่นได้แล้วนะ”

แอริธลืมตาตื่นขึ้นมา ยิ้มให้กับคลาวด์ คลาวด์ยิ้มตอบ

ภาพเฟดมาที่บ่อน้ำ ทุกคนนั่งอยู่ด้วยกัน ยุฟฟีกับเรดคอตก
แบร์เร็ตสวมแว่นดำ และบอกว่าจะนั่งอยู่ที่นี่ตลอดไป ไม่ได้นะ

คลาวด์ปวดหัว จำได้ว่ามาเทเรียขาวตกน้ำไป
วินาทีต่อมา เห็นแอริธอยู่ข้าง ๆ บอกว่า "ฉันไปส่งนะ" (I’ll see you off)
ทุกคนเดินไปอย่างเศร้า แต่คลาวด์เห็นแอริธอยู่คนเดียว

ตึกชินระ

รูฟัสกำลังยอมรับว่า พ่อนี่ยอดไปเลย
เกล็นนึกว่าพูดถึงเขา แล้วก็บอกว่าไม่ใช่เหรอ
เกล็นถามว่ารูฟัสไม่ได้ไปเจออุปราช Sarruf นานแล้วนี่ เขาไม่ออกมาโชว์ในเหตุการณ์สำคัญ ทำให้พวกเราดูเป็นไอ้บ้าไปเลย
รูฟัสบอก Sarruf คงมาถ้าทุ่มเงินจัดเซ็ตฉากเยอะกว่านั้นหน่อย
เกล็นบอก น่าจะใช่นะ เด็กรวยทำอะไรแบบนั้นอยู่แล้วนี่เนอะ แต่ก็ได้ผลอยู่ดี ถึงไม่มี Sarruf ออกมา กลุ่มต่อต้านก็ลุกเป็นไฟกว่าที่เคย
รูฟัสบอกเขาทันนะ สงครามนี้ก็แค่แผนเบี่ยงความสนใจเขาออกจากเซฟิรอธ
เกล็นนิ่ง แล้วปรบมือให้ว่าฉลาดล้ำ
รูฟัสเห็นเกล็นเป็นเซฟิรอธ แล้วมันก็บอกว่า “อย่างไรซะ แผนก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว Promised Land ของพวกเรา จะกลายเป็นจริง ความฝันของพ่อ กลายเป็นจริงโดยรุ่นลูก”
รูฟัสบอก เขาต้องการของจริง ไม่ใช่ของเลียนแบบ /ชักปืน

กลับมาเป็นเกล็น เกล็นบอกของเลียนแบบ มันก็สมกับแกแล้ว /เอาหัวจ่อปืนไม่กลัว
เกล็นหันหลังให้ รูฟัสยิงทันที
ร่างนั้น หันกลับมา แวบแรกกลายเป็นพวกชุดดำรียูเนียน แล้วหน้าก็เปลี่ยนเป็นเกล็น (สรุปว่ามันคือชุดดำ ที่โดนใครควบคุมให้แปลงร่างกลายเป็นเกล็น)
เกล็นบอกยิงข้างหลัง เหมือนเมื่อก่อนเลยเนอะ
รูฟัสยิงรัวจนหมดแมกกาซีน แล้วร่างนั้นก็ไม่ลุกขึ้นมาอีก

ไลฟ์สตรีม

เวพ่อนสีม่วง สีน้ำเงินว่ายอยู่ เข้าไปหาฝูงฟีลเลอร์ดำ
ลูกแก้วที่ท้องเปล่งแสง แล้วมันก็ว่ายออกมา

โบสถ์

แซ็คตื่นขึ้นมาสงสัยว่าตัวเองฝันไปเหรอ แล้วก็คิดว่าไม่ใช่ฝันแน่
แซ็คขึ้นถึงที่เซฟิรอธพูดว่า “เฉกเช่นโลกที่รวมกัน มันก็แยกจากกันเช่นกัน” (just as worlds unite, so too do they part)

แซ็ค

“แล้วทำไม มันจะกลับมารวมกันอีกครั้งไม่ได้ล่ะ?”

นีเบิลไฮม์

วันถัดมา เหล่ารียูเนียนพากันเดินออกจากเมือง

ทุ่งหญ้า

ซิดฮัมเพลง Prologue กำลัง maintenance ยาน แล้วถามขึ้นว่าแอริธทำอะไรอยู่นะ
ยานพร้อมเทคออฟ
ยุฟฟียังเศร้าอยู่ บอกว่าไม่ยุติธรรมเลย
ทิฟากับเรดก้มหน้า แอริธเข้ามาลูบเรดแล้วจากไป

คลาวด์มองมาเทเรียใสไร้สีที่ได้มาจากป่าแห่งการหลับใหล มันสะท้อนภาพทิวทัศน์รอบ ๆ เหมือนกระจก ก็เก็บใส่กระเป๋า แต่รู้สึกแปลก ๆ พอหยิบขึ้นมา กลายเป็นมาเทเรียดำ

คลาวด์ปวดหัวอีกครั้ง รู้สึกว่าต้องไปรียูเนียน
คลาวด์เอามาเทเรียดำติดตั้งใส่ดาบ แล้วกลับไปหาทุกคน
คลาวด์ได้ยินเสียงแอริธที่บอกว่า อย่ามองขึ้นฟ้า
คลาวด์มองขึ้นไป เห็นช่องแยกมิติ แล้วบอกทุกคนว่าอย่ามองขึ้นฟ้า

แบร์เร็ตหันขึ้นไปมอง แต่กลับไม่เห็นอะไร
คลาวด์บอกว่ามันแค่ภาพลวงตาเท่านั้น ไปทางเหนือกันต่อ กำจัดเซฟิรอธกัน
แบร์เร็ตงงว่า เอาทางเหนือมาจากไหน
คลาวด์ก็บอก เชื่อสิ สัญชาตญาณ SOLDIER เลยนะ
แบร์เร็ตบอกโอเค เชื่อก็เชื่อ แต่จำไว้เรามีอะไรมากมาย และแกต้องพร้อมแบกรับ (we got everything riding on this. And that’s a load you'd best be ready to carry.)
ซิดบอกห้ามพกของหนักนะ เกือบถึงน้ำหนักบรรทุกแล้ว
คลาวด์บอกเขารับมือได้น่า