บันทึกการเล่น FFVII Rebirth วันที่ 12

วิหารชนเผ่ายุคโบราณ

แอริธได้เรียนรู้วิธีคุมกระแสไลฟ์สตรีม
เรดเห็นแอริธเริ่มเพลีย เลยชวนพักกันก่อน
สลับมาฝั่งคลาวด์ การที่แอริธคุมกระแสไลฟ์สตรีม ทำให้ทางที่ถูกปิด คลายออก
SOLDIER และคนที่ตายไปก่อนหน้านี้ กลายเป็นปิศาจ (**ใน OG ชนเผ่าโบราณ โดนแพร่เชื้อใส่ แล้วกลายเป็นมอนสเตอร์นี่)
รู๊ดกับเรโน่ โดนปิศาจเล่นงานอยู่ ช่วยพวกเขา
ทิฟาขอบคุณที่รู๊ดช่วยปกป้องให้
คลาวด์ช่วยเรโน่
สู้กัน ชุลมุน 5 คนพักนึง

แบร์เร็ตจะท้าต่อยกับรู๊ด เพื่อเขต 7 ประสานกำปั้นกันตรง ๆ แล้วรู๊ดกระเด็น
ก่อนหน้านั้น แอริธก็เจอกับพวกอิลินาและเส็งมา แต่เส็งบอกไม่ต้องสู้ ไปเถอะ
ยุฟฟีไปยั่วอิลินา
อิลินาบอกเห็นธงด้านนอกมั้ย Promised Land เป็นของชินระแล้ว

เส็งก็ยังบอกว่า ปล่อยเแอริธไว้ แล้วบอกให้อย่าพยายามเลย อย่าลืมว่าเขาพยายามคุยด้วยเหตุผลแล้วนะ
อิลินาบังไว้ ให้เส็งหนีไป
เพดานด้านบนถล่มลงมา พวกคลาวด์ตกลงมาอย่างปลอดภัย แต่อิลินา รู๊ด เรโน่ อ่วม
คลาวด์ปวดหัว จะเข้าไปฟันอิลินา แล้วพูดเหมือนเดิมว่าอย่ากลัวเลย ไม่ใช่ตาย แค่คืนสู่เหย้า

ทิฟาเข้าไปกอดหลังแล้วบอกให้หยุดเถอะ
แบร์เร็ตบอกไม่มีเวลาแล้วนะ อย่างที่นายพูดไง มี Turks คนนึงล่วงหน้าเข้าไปแล้ว
คลาวด์ก็บอกใช่ ไม่มีเวลา
วินเซนต์ตามมาบอกว่าความตายไม่เหมาะกับ Turks หรอกนะ
Hall of Resurrection
เส็งบ่นว่าสร้างหยั่งกะเขาวงกตเลย ไอ้สถานที่ซึ่งเคยเกิดการต่อสู้ขึ้นเนี่ย มันไม่ใช่วิหาร มันเป็นป้อมปราการ (เหมือนที่บูเกนพูดว่า เซทร่าไม่ได้บูชาเทพ) เพื่อป้องกันจากอะไรนะ ปิศาจ?
รียูเนียนแปลงเป็นเซฟิรอธ แล้วบอกว่าไม่ มันเลวร้ายกว่านั่น ซึ่งก็คือมนุษย์
เส็งชักปืนไม่ทัน โดนแทงกลางลำตัว เลือดออกปาก

เซฟิรอธบอกว่ามนุษย์กลัว และกระหายพลังของชนเผ่าโบราณ เลยฆ่าล้างพวกเขา
เซฟิรอธพูดเหมือนกันว่าอย่าไปกลัว ไม่ใช่ตาย แต่คืนสู่เหย้า แล้วสะบัดดาบให้เลือดกระเซ็น
เซฟิรอธพูดต่อว่า เดี๋ยวเธอก็ได้ไปเจอเขา
เส็งยิงสวนจากด้านหลัง
เซฟิรอธล้มกลับเป็นพวกชุดดำ
เส็งถามว่าปลอดภัยมั้ย แอริธบอกคนที่น่าห่วงไม่ใช่ฉัน

เส็งถามว่าที่นี่คือ Promised Land ใช่มั้ย
แอริธส่ายหัว บอกว่ามันไม่น่าจะใช่
เส็งก็เชื่อ
แอริธจับมือ แล้วบอกว่าเชื่อที่เธอพูดนะ เธอไม่เคยเกลียดเส็ง เส็งก็รู้
เส็งบอกแท่นนี้มีแต่เซทร่าที่ใช้ได้ แล้วลุกขึ้นมาจากไปบอกว่า ต้องไปทำรีพอร์ต
ตรงนี้เหมือนห้องนาฬิกาใน OG
แต่ละคนต้องเข้ารับการทดสอบของตนเอง แต่คลาวด์ไม่ถูกเชิญเข้า
ทุกคนเข้าไปเจอรูปปั้นเหมือนกัน แล้วมันปล่อยควันออกมา

ของเรด เห็นภาพโดนทหารชินระไล่ล่าจนมาถึงห้องทดลองโฮโจ แล้วโดนทหารชินระรุมจับ ใส่ตะกร้อ ทุบ โฮโจบอกให้เบา ๆ หน่อยนี่มันร่างทดลองทรงคุณค่า ต้องระวัง
เรดโดนล่ามตรวนไว้ แล้วลากไปหาโฮโจ โฮโจเรียกหมายเลข 13 แล้ว
โฮโจบอกว่าเป็นขนแดงที่ดี พันธุ์หายาก โชคดีสำหรับการทดลองที่ 13 ของเขา (my lucky thirteenth test) ดังนั้นเรียกว่า เรด XIII แล้วเรดก็โดนสักจนเกิดหมายเลขขึ้นมา

ทิฟา เห็นนีเบิลไฮม์ ตัวเองตอนเด็กขึ้นไปบนบ่อเก็บน้ำกลางหมู่บ้าน เจอคลาวด์
ภาพตัดมาตอนไฟไหม้หมู่บ้าน เห็นคลาวด์วัยเด็ก ชี้ไปทางพ่อทิฟาที่วิ่งตามเซฟิรอธไป แล้วเห็นพ่อตอนตายอีกครั้ง เซฟิรอธ SOLDIER มาโค ชินระ ชั้นเกลียดพวกมันด้วยกันทั้งหมด

ตัดมายุฟฟี อยู่ในชั้นใต้ดินชินระ ตกจากที่สูงลงไป ได้ยินเสียงโซนอนบอกว่าเราอยู่ในพื้นที่ชินระแล้ว เบามือลงก็ได้ ถ้าไม่จำเป็นต้องสู้ก็ไม่ต้อง
เจอห้องที่เนโร ฆ่าคนมากมาย
เห็นตอนเนโร เอาตัวโซนอนไปอีก เนโรบอกว่าถ้าไม่มาเอาตัวกลับไป เขาเก็บเอาไว้ตลอดไม่ได้หรอกนะ ยุฟฟีกรีดร้อง

แบร์เร็ต กลับไปเป็นตอนทำเหมืองถ่านหิน แล้วเตาพึ่งสร้างเสร็จ
พอกลับหมู่บ้านมา ชาวบ้านถามว่าเตาเป็นไงบ้าง ชีวิตง่ายขึ้นเยอะเพราะเตา เมอร์นา (Myrna) รออยู่นะ
แบร์เร็ตกลับไปบ้านที่เมอร์นาตากผ้าอยู่ แล้วกอดเธอ

พอเข้าบ้านไป ดันเห็นเป็นตอนหมู่บ้านเละเป็นจุล แล้วแขนตัวเองขาดแล้ว
เห็นเมอร์นาที่สิ้นใจไปแล้ว

ตัดมาแอริธ กระเป๋ารถไฟประกาศว่ารถไฟจะจอดที่ เมืองใต้เขต 4 แล้ว (ตอนหนีออกมาจากห้องทดลองกับแม่) แอริธยังใช้โบว์เหลือง
อิฟาลนาบอกไม่เป็นไรนะลูก จะเป็นไงนะเราได้ออกเดินทางไปยังที่ห่างไกล
แอริธบอกโดยไม่มี พวกชุดขาว ไม่มีเข็ม แม่จะดีขึ้นใช่มั้ย
แม่บอกใช่เลยลูก แอริธก็บอกงั้นไปกันเถอะ ตอนนั้นกำลังมีหวังกัน
ตัดมาตอนลงรถไฟมาแล้ว แอริธถามแม่ว่าเจ็บมั้ย
อิฟาลนาบอกว่าขอโทษนะลูก ที่ทำให้การผจญภัยพังหมด
แอริธบอกรอที่นี่ หนูจะไปหาหมอหมอ

แอริธไปเรียกให้คนช่วย เจอชนล้มก้นจ้ำเบ้า คนอื่นไม่สนใจ มีแต่เสียงหัวเราะ
จนเอลมีรามาถามว่าเป็นไรมั้ย แอริธถามหาหมอ เอลมีราเองก็ไม่รู้ เธอบอกไม่ใช่คนแถวนี้ แอริธเดินคอตกจากไป

เอลมีราบอกจะช่วยหานะ แอริธบอกไม่เป็นไร ขอบคุณ
แอริธบอก ต้องรีบแล้ว ไม่อยากปล่อยแม่ไว้นานเกินไป
แอริธรำพัน ขอโทษนะแม่ หนูพยายามแล้ว แล้วเดินร้องไห้ไปตลอดทาง หนูพยายามแล้วจริง ๆ
อิฟาลนาบอกแม่ต้องกลับสู่ดวงดาวแล้ว และมอบถุงใส่มาเทเรียขาวให้ บอกว่าอย่าร้องนะ แม่จะอยู่กับลูกเสมอ ตลอดไป
แอริธบอกแม่จะตายไม่ได้ แล้วการผจญภัยของเราล่ะ
อิฟาลนาบอก “ช่วยพาแอริธ ไปหาที่ปลอดภัยด้วย” แล้วก็สิ้นใจไป

เอลมีราจะดึงแขนว่าเราต้องไปแล้ว แอริธสะบัด เอลมีราบอกว่าที่นี่ไม่ปลอดภัยแล้ว
พวกทหารกับนักวิจัยลงมาจากรถไฟ พบอิฟาลนา แล้วภาพก็ตัดไป
ทุกคนออกมาจากห้องทดสอบ ทางใหม่เปิด
แอริธบอกคิดดูแล้ว เป็นกับตาย คือสองด้านของเหรียญเดียวกัน ถึงร่างกายหายไปตอนตาย แต่วิญญาณยังอยู่ กลับสู่ดวงดาว คืนสู่ไลฟ์สตรีม ในไม่ช้าก็ให้กำเนิดชีวิตใหม่
แบร์เร็ตบอกในไม่ช้างั้นเหรอ

แอริธบอก

"ฉันเข้าใจจริง ๆ ละ"

"ถึงรู้ว่าคนที่เรารักไม่ได้จากไปถาวรจริง ๆ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ทำใจจากเขาไปได้ง่าย ๆ มันยังเจ็บปวด"

"จะคิดแค่คืนสู่เหย้าไม่ได้ มันไม่ตื้นแบบนั้น" (บอกคลาวด์)

"เราต่างประสบพบเจอความเจ็บปวด มีเรื่องเศร้าโศกของตนเอง"

"สิ่งที่เราทำไปแล้ว สิ่งที่เราถูกกระทำมาแล้ว มันแก้ไขอะไรไม่ได้"

"ผ่านแล้วก็ผ่านไป แต่อนาคต ต่อให้ถูกลิขิตไว้แล้ว ก็อาจเปลี่ยนแปลงได้"

"จริงอยู่ว่าความเจ็บปวด ความโกรธ ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น แต่มันแลกมากับอะไร"

"ฉันเชื่อว่าความเข้มแข็งที่แท้จริง ไม่ได้มาจากสิ่งเหล่านั้น"

"ความเข้มแข็งที่แท้จริง มาจากการที่เรารู้จักให้อภัย-ก้าวไปข้างหน้าด้วยความหวังว่าจะทำสิ่งที่ถูกต้อง"

"เริ่มต้นจากตัวเอง"

"ดังนั้น มองไปยังอนาคต ไม่ใช่อดีต"

"เมื่อทำแบบนั้นได้ เซฟิรอธก็มิอาจขัดขวางเราได้"

"ต่อให้เป็นเขาก็ตาม"

คลาวด์ถามกลับเรียก ๆ ว่าจบรึยัง นาฬิกาเดินต่อไปเรื่อย ๆ ไปกันเถอะ
คลาวด์หลอนเห็นภาพตอนวางระเบิดเตา 1 เสียงเซฟิรอธบอกว่าชีวิตมากมายตายไปเพราะน้ำมือแก เห็นบิ๊กนอนตาย

เซฟิรอธ

"ความรู้สึกของแกเป็นของจริงเหรอ เลิกเสแสร้งได้แล้ว"

"เพื่อนตายในอ้อมแขนแก แกไม่ร้องไห้สักหยด

"ทำไมล่ะ ความเศร้า โกรธธ เสียใจ รู้สึกผิด ทั้งหมดไม่มีความหมายสำหรับแก"

"เพราะแกเป็นแค่ตุ๊กตา"

"ตุ๊กตาของฉัน"

คลาวด์เข้าไปแทงเซฟิรอธ

เซฟิรอธ

"ดีแล้ว ถมหัวใจที่ว่างเปล่านั้นด้วยความโกรธซะ"

"ให้มันห่อหุ้มและกลืนกิน"

"แล้วแกจะได้เผาโลกนี้ให้เป็นจุล เหมือนกับฉัน"

กลับมาภาพปกติ กลายเป็นคลาวด์แทงรียูเนียนตายไป
คลาวด์บอกเขาไม่เหมือนกับเซฟิรอธ ไม่มีวันเหมือน
ทิฟาบอกพวกเรารู้ ไม่เป็นไร (มันไม่โอเคเว้ยยยย)
ห้องภาพวาดฝาผนัง - เรดบอกปู่ต้องอยากเห็นแน่ ๆ
แอริธเข้าไปสัมผัส ไลฟ์สตรีมแล่นภาพเซทร่าสู้กับมนุษย์ (ใน OG ไม่มีอะไรแบบนี้)

เซทร่า
"เจ้าผู้ย่างกรายเข้าสู่การหลับใหลนิรันดร์ของเรา"

"ฟังให้ดี ยุคของพวกเราเซทร่าได้ถึงบั้นปลายแล้ว" (ถึง dusk)

"และในราตรียาวนานที่จะมาถึง ผู้อื่นต้องลุกขึ้นมาเป็นข้ารับใช้ดวงดาวแทน" (stewardship)

"ผู้ที่ไม่ต้องใส่ใจประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา" (heed)

ภาพผนังเป็นกองทัพอัศวินสู้กับเซทร่า

เซทร่า

"แม้ในช่วงเวลาที่เราชนะหายนะที่มาเยือนจากดวงดาว พวกเราก็พบกับโศกนาฏกรรม"

เซทร่า

"ลูกหลานมนุษย์กลัวพวกเรา อิจฉาเรา"

"บางทีความเป็นปฏิปักษ์ของพวกเขา อาจมีเมล็ดพันธุ์จากศัตรูจากฟากฟ้าของพวกเรา ไม่มีใครรู้"

"กระนั้น เราก็ถูกชะตาทอดทิ้ง ทิ้งไว้กับความโกรธที่ไม่สิ้นสุด ความเศร้าที่มิอาจยอมรับได้"

"ถูกประณามและขับไล่ ไร้พลังที่จะขัดขวางจุดจบที่จะมาถึง"

เซทร่า

"นานมาแล้วมีแผลเกิดขึ้นในดินแดนทางเหนือ"

"เพื่อจะรักษามัน มีคนมากมายเดินทางไป แล้วพบกับหายนะ"

"จอมมายา (deceiver) ที่ขโมยใบหน้าของผู้ตาย ของพ่อแม่พี่น้องที่ตายจากไป"

"เสียงของพวกมัน สร้างเมล็ดพันธุ์ความขัดแย้งในหมู่พวกเรา ในหมู่ลูกหลานมนุษย์"

"พอเราตายในการต่อสู้ ก็กลับสู่อ้อมกอดของดวงดาว แต่ศัตรูของเรานั้นไม่"

ภาพผนังเป็นรูปมนุษย์ เซทร่า และ….. อะไรวะหยั่งกับ Minerva

เซทร่า

"ไม่ตาย มันจึงเข้าสู่การหลับใหล เงียบงัน อันยาวนาน"

"มันถูกเรียกว่า Jenova"

"ฟังคำเตือนสิ่งที่จะมาถึง จากพวกเราให้ดี"

"การรียูเนียน เมื่อความชั่วร้ายของศัตรูที่กระจัดกระจายไปนั้น"

"จะมารวมตัว ก่อภัยพิบัติแก่โลกนี้อีกครั้ง"

(When our adversary 's scattered malignancy shall converge to plague the planet once more.)

เซทร่า

"เรามีหน้าที่ศักดิ์สิทธิ์ในการปกป้องดวงดาวมายาวนาน จากใครก็ตามที่ริอาจเป็นภัยคุกคาม"

ภาพผนังถัดมาเป็นรูปเซทร่า ปะทะชนเผ่ากิ (ไม่ใช่รูปด้านบนนะ)

เซทร่า

พวกที่มาจากภายนอกนั้น ก็เป็นภัยคุกคามอย่างหนึ่ง"

"กิ ด้วยคำอธิษฐานอันขมขื่น ทำให้เกิดมาเทเรียดำขึ้นมา"

"มันคือลูกแก้วเวทมนตร์ที่เรารู้ว่าต้องเอาไปซ่อน"

ต้องไม่มีใครได้ใช้พลังอันเลวร้ายของมัน

เซทร่า

"มาเทเรียดำจะเรียกผู้ทำลายโลกออกมา"

"เมเทโอจะตกลงมา แหวกฟากฟ้า ทลายผืนแผ่นดิน"

"ชีวิตทั้งหมดพินาศสิ้น"

เซฟิรอธ

"แต่ฉันยังคงอยู่"

"ฉัน บุตรแห่งเจโนวา จะได้ทวงสิทธิโดยกำเนิดคืนในท้ายที่สุด"

"อาณาจักรของฉันจะทอดยาวไปไม่สิ้นสุด"

"รวมถึงโลกที่ไม่ผูกมัดด้วยชะตากรรม และประวัติศาสตร์ยังไม่ถูกลิขิต"

(it shall encompass worlds unbound by fate and histories unwritten)

"แม่ที่กระจัดกระจาย (my fragmented mother) โลกที่หลงผิดนี้ (errant worlds)"

"จะเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง"

แอริธ

"การรียูเนียน"

เซฟิรอธ

"รวมเป็นหนึ่ง นิรันดร"

แอริธ

"ไม่มีอะไรเป็นนิรันดร์"

เซฟิรอธ

"แต่ก็กำลังจะมี"

แอริธ

"ไม่ นายผิดแล้ว"

เซฟิรอธ

"วันพิพากษา มาถึงแล้ว"

"แต่ไม่ต้องกลัว มันก็แค่การคืนสู่เหย้า"

คลาวด์

"ถอยมาเลย เซฟิรอธธ"

เจอ Demon Gate ขวาง ล้อมหน้าหลัง

คลาวด์ยังเข้าไปฟันอย่างป่าเถื่อนและบอกให้เขาเข้าไป
เพื่อนทุกคนตกใจ
คลาวด์ฟันกำแพงจนเข้าไปได้ แล้วหัวเราะก่อนจะคว้ามาเทเรียดำด้วยรอยยิ้ม

วิหารเปิดโหมดพิเศษ
เคทวิ่งตามมาในวิหาร ซิดเห็น และรู้สึกวิหารผิดปกติ
รู๊ดกับเรโน่ ช่วยกันหามเส็งออกมา โดยมีอิลินาด้วย

เคทวิ่งสวนเข้าไป
แบร์เร็ตตกใจทำไมทุกอย่างมันสั่นไปหมด
แอริธอ่านข้อความที่ปรากฏ “ให้ผู้ที่แสวงหาจุดจบของดวงดาว ได้หลับลงที่นี่” ถ้าเอามาเทเรียดำออกมา สถานที่นี้จะถล่มลง
เรดบอกก็วางคืนสิเฮ่ยยย
แบร์เร็ตเข้าไปแย่ง คลาวด์บอกให้ปล่อย ยื้อแย่งกัน
แอริธบอกสายไปแล้ว หยุดไม่ได้แล้ว อีกอย่าง แย่งของปลอมไปก็ไม่มีประโยชน์
คลาวด์บอกไม่ เธอพยายามหลอกฉัน
แบร์เร็ตผลักคลาวด์ล้ม เรดรีบเอามาเทเรียดำไปคืนแท่น แต่ไม่มีผลเลย
เคทวิ่ง 4x100 มาถึงทุกคนพอดี
เคทเข้าไปแบกแท่นบูชาไว้ แล้วบอกให้หนีไป ในระหว่างที่ยังพอมีเวลา เขาจะแบกไว้เอง

มาเทเรียดำกลิ้งตกแท่นลงมา
แอริธถามแล้วเคทจะทำไง เคทบอกไม่ต้องห่วงหุ่นยนต์อย่างผม เขาไม่ได้คงทนถาวรอยู่แล้ว… ไม่น่าโดดวันกายบริหารขาเลยแฮะ ยื้อไว้นานไม่ไหว ดังนั้น วิ่ง… ให้สุดชีวิต
เคทกับหุ่นม็อคช่วยกันยันเอาไว้
วินเซนต์ตามมาบอกว่ามา ๆ เขาเตรียมทางออกไว้แล้ว
คลาวด์ยังเก็บมาเทเรียดำปลอมไป

แบร์เร็ตบอกซาบซึ้งเคทนะ เคทก็เช่นกัน
แอริธขอบคุณ แล้ววิ่งไปเป็นคนสุดท้าย
คลาวด์ยังดูมีท่าทีแปลก ๆ ทิฟาเรียกให้ดึงสติ คลาวด์บอกสบายดี
ระหว่างวิ่งออกมา ทิฟาบอกว่าเราไม่น่าทำแบบนี้กับเคทเลย แอริธก็เห็นด้วย

เคทพูดกับตัวเอง “ขอบใจนะเคท ไม่เป็นไร อย่าหยุด อย่าหยุดวิ่ง แกทำในสิ่งที่ทำได้แล้ว ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับพวกเขา”
**ประโยคแรกอาจจะเป็นเสียงจากรีฟถึงเคท
แล้วเคทก็โดนทับร่วงไป หุ่นม็อกก็ปิดระบบลง หินลงมาหล่นทับ มันใช้แรงเฮือกสุดท้าย เอื้อมไปจับ

ทุกคนหนีตายออกมา
ทั้งวิหารหายวับไป กลายเป็นก้อนดำ ตกลงพื้นดินด้านล่าง

เคทเบอร์ 2 ออกมาบอกว่าไม่ใช่สิ่งที่เห็นได้ทุกวันนะเนี่ย (วิหารหายไป) ถ้าเขาตายไป ที่โกลด์ซอเซอร์คงร้องไห้กันน่าดู ร่างสวย ๆ นี่เป็นร่างนึงในร่างอันมากมาย
แอริธเข้าไปอุ้ม และยินดีต้อนรับกลับมา
ซิดถามว่าตกลงได้ของที่ต้องการแล้วใช่มั้ย
ยุฟฟีบอกดูกาลเทศะหน่อย
คลาวด์ยังดูมาเทเรียดำ (น่าจะของปลอมนี่) แบร์เร็ตถามว่าไม่ได้ยินที่แอริธพูดเหรอ แล้วเข้าไปแย่งมาเทเรียดำมาโยนทิ้ง
มาเทเรียดำกลิ้งไปถึงเท้าเซฟิรอธ เก็บขึ้นมา

เซฟิรอธ
"นี่คือกุญแจที่ใช้เข้าไปเอาลูกจริงที่ซ่อนอยู่ระหว่างโลก"

(granted access to true counterpart hidden between worlds)

เซฟิรอธลอยขึ้น มาเทเรียดำปล่อยฟีลเลอร์ออกมามากมายจากรอยแยกมิติสีแดง (สีของโลโก้)
บนคอปเตอร์ของรูฟัส โรเช่กำลังกระอักเลือด ดิ้นทรมาน (อ่าว โฮโจพากลับขึ้นมาซะงั้น)
รอยแยกและหมอกควันแตกออก รูฟัสสั่งให้ถอยหนีเลย
เซฟิรอธปล่อยรากออกมามากมายจากช่องแดงนั้น แล้วยื่นมือมา บอกว่ารอคลาวด์อยู่
คลาวด์เดินแบบควบคุมตัวไม่ได้เข้าไป เซฟิรอธปล่อยมาเทเรียดำให้คลาวด์ก้มเก็บ แล้วบอกให้นำมาคืน
ทิฟาเข้าไปผลักคลาวด์ล้มลงไป แอริธหยิบไปแทน

คลาวด์

"แอริธ ได้โปรด"

ทิฟา

"คลาวด์ ตั้งสติ"

เซฟิรอธ

"ใช่คลาวด์ ตั้งสติ"

คลาวด์ผลักทิฟา และเดินไปหาแอริธ
แอริธบอกเธอยอมให้ไม่ได้ แล้วจะหนีไป เจอฟีลเลอร์ล้อม
เซฟิอธกระซิบบอกคลาวด์ ถ้าเธอไม่ยอมให้ ก็ต้องแย่ง
ทิฟาจะเข้าไปยั้ง แต่ก็โดนฟีลเลอร์ล้อม
คลาวด์เดินไปบอก มาคุยกันเถอะ เขาต้องการมันส่งมาเถอะนะ เชื่อใจฉันสิ เราจะปกป้องดวงดาวด้วยกัน

แอริธไปถึงทางขาด แล้วบอกว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันอยู่ข้างเธอ
แอริธส่งมาเทเรียดำคืนให้ คลาวด์ขอบคุณ

คลาวด์เอาไปส่งคืนให้เซฟิรอธ แล้วหันมาดูแอริธที่โดนฟีลเลอร์พัด นึกย้อนอดีต ความทรงจำกับเธอหลั่งไหลเข้ามา มีฟีลเลอร์ผลักให้แอริธร่วง คลาวด์เข้าไปคว้าไว้ได้ทัน
เซฟิรอธฟันรากดำขาด คลาวด์กับแอริธตกไปยังด้านล่างของวิหารด้วยกัน