การไล่เก็บสมาชิกลูกเรือของลูฟี่ เทียบกับของซิดใน FFXVI
นั่งดู One Piece มาถึงตอนที่ 5 แล้วก็อยากเทียบการไล่เก็บสมาชิกลูกเรือของลูฟี่ เทียบกับของซิดใน FFXVI
ลูฟี่ ไล่เก็บสมาชิกกลุ่มแรกได้ดังนี้
- โซโล : มือขวา ตัวบู๊ ช่วยสู้
- นามิ : ต้นหน นำทาง
- อุซป : พลยิง คนที่ทำให้ได้เรือลำแรก
- ซันจิ : กุ๊ก ตัวบู๊
หลังจากนั้น ก็มีหมอ ช่าง นักโบราณคดี ฯลฯ ตามมา
ส่วนของซิด ลำดับแรกมีทั้งส่วนคล้ายและส่วนต่างกัน
- อ๊อตโตะ : มือขวา บัญชี หัวหน้าทีมงาน
- คารอน : แม่ค้า เส้นสายธุรกิจ
- ทาร์ยา : หมอ
- เคนเน็ธ : กุ๊ก
สังเกตว่าของลูฟี่จะเน้นไปที่ตัวบู๊กับผู้เกี่ยวข้องในการเดินทาง ส่วนของซิดนั้นมันเริ่มตั้งฐานบัญชาการในรังลับ เลยไม่ได้ต้องมีต้นหนแบบนามิ แต่ซิดก็ต้องการสมองของอ๊อตโตะ เป็น second thought ให้เขา
หลังจากนั้นซิด ก็ไล่เก็บสมาชิกเพิ่มมาได้เรื่อย ๆ โดยเราไม่รู้ลำดับก่อนหลัง ทว่าตอนที่ไคลฟ์มาถึงรังลับครั้งแรก ก็เจอ
- เหยี่ยวข่าว คนหาข้อมูล แกฟ
- พระอาจารย์ฮาร์โปคราเตส เป็นระดับติวเตอร์ขององค์ชายจักรพรรดิซันเบรก
- ทีมวิจัยพฤกษาศาสตร์ (ผมจำชื่อได้แต่มาร์เตล แต่จำชื่อหัวหน้าเธอไม่ได้)
- ช่างตีอาวุธ แบล็คธอร์น
- นักดนตรี ลูคาห์น
- นอกนั้นก็ทีมสู้ ทีมเลี้ยงโบะ ทีมเลี้ยงไก่ คนเฝ้าคุก
ส่วนในยุคของไคลฟ์ หลาย ๆ ตำแหน่งก็เพิ่มปริมาณคนเพื่อแบ่งเบางานและเสริมประสิทธิภาพ และก็ต่อเติมตำแหน่งใหม่ ๆ ลงไปให้ทีมสมบูรณ์
- วิศวกร มิด ที่ประดิษฐ์ตู้เพลงในยุคซิดขึ้นมาก่อน แล้วภายหลังมาสร้างเครื่องกรองน้ำมหัศจรรย์
- สศจ. วิเวียน เป็นทั้งขงเบ้ง ครู คนสอนประวัติศาสตร์การเมือง และวางแผนยุทธศาสตร์ต่าง ๆ ให้ไคลฟ์
ที่เหลือก็เป็นพันธมิตรที่ไม่ได้ย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในรังลับ แต่ให้ความช่วยเหลืออยู่ห่าง ๆ
- ควินเต็น อดีตตุลาการ เจ้าของโรงแรม หัวคะแนนลอสต์วิงก์
- มาร์ธา เจ้าของโรงแรม เจ้าถิ่น
- อิซาเบล เจ้าของม่านรูด นางคณิกา เจ้าถิ่น
- รูเซน่า ช่างตีอาวธในดาลิมิล > ลูเบอร์สืบทอดชื่อมาใช้ต่อ
- ไบรอน ขุนนาง ลุง รวย พลังพิเศษ=เงิน
- ดิออน องค์ชาย แม่ทัพดรากูน
- พวกเด็กที่เก็บมา คนที่ช่วยมาไว้เฉย ๆ ให้ทำงานจิปาถะและค้นหาตนเองไปพลาง ๆ ฯลฯ
พอทีมมันครบ ๆ แล้วก็เหมือนเป็นครอบครัวใหญ่ เป็นบ้าน เป็นสุดยอดปาร์ตี้จริง ๆ นะ ถัดจาก FFVI ที่พวกเซ็ตเซอร์นั่งเรือเหาะกันไป 14 คนกับอีก 1 ตัว ก็มี FFXVI นี่แหละ ที่แม้เราจะควบคุมไคลฟ์คนเดียว แต่การเล่าเบื้องหลัง NPC ทุกตัวด้วยเควสต์ต่อเนื่องยาว ๆ ทำให้เรารู้จักและรู้สึกผูกพันกับทุกคนบนอินวินซิเบิล เป็นพวกพ้อง=เพื่อนร่วมปาร์ตี้ของเรา ที่แม้ไม่ได้ออกไปสู้ด้วยกัน แต่ทุกคนซัพพอร์ตและทำหน้าที่ที่แตกต่างกันไปตาม Job ของตน เพราะทุกคนคือทีมเดียวกัน
Post a Comment