นั่งดูหลานเล่น Before The Storm จนจบ...

นั่งดูหลานเล่น Before The Storm จนจบ...

ภาค 2 ว่าดูแล้วปวดตับ ชีวิตมีแต่ความซึมเศร้า เต็มไปด้วยความสูญเสียแบบจุก ๆ ทุกตอนแล้ว

ไอ้ Before The Storm เนี่ยก็ชีวิตรันทดไม่แพ้กัน

<Spoiler Alert>

โคลอี้ วัย ม.ปลาย หลังจากนั่งรถไปกับพ่อ แล้วประสบอุบัติเหตุรถถูกชนไฟไหม้ ตัวเองรอดแต่พอตาย ทำใจไม่ได้ ติดแอลกอฮอล์ เล่นยาสายเขียว เที่ยวกลางคืน ไม่ไปเรียน ชีวิตพัง แม่โทรตามก็ไม่รับไม่ตอบแชท.... แม่มีแฟนใหม่มาดามใจ แต่โคลอี้เข้ากับแฟนใหม่แม่ ไม่ค่อยได้ แฟนใหม่แม่ก็เป็นทหารผ่านศึกซื่อ พยายามจะดุให้อยู่ในร่องในรอย มันเลยยิ่งไปกันใหญ่

ส่วนเรเชล เป็นนักเรียนดีเด่นอยู่ แต่ก็ซ่อนความเปรี้ยวจี๊ดไว้ในตัว ชวนกันไปหนีเที่ยว แล้วเรเชลก็พบว่าพ่อมีเมียน้อย... เลยเสียใจ จะชวนโคลอี้ที่ประสบปัญหาชีวิตเหมือนกัน หนีออกจากบ้านไปใช้ชีวิตเมืองอื่น แต่ไป ๆ มา ๆ ดันพบว่า ไอ้คนที่เข้าใจว่าเป็นเมียน้อยนั่น เป็นแม่แท้ ๆ ของตัวเอง ส่วนแม่ที่เลี้ยงตนเองมา เป็นภรรยาที่ดีของพ่อ แต่ไม่ใช่แม่แท้ ๆ

ซึ่งแม่แท้ ๆ ของเรเชล ก็เป็นคนดาร์ก ๆ ติดการใช้สารเสพย์ติดอย่างจงหนัก และคิดว่ามันชวนหนีความเจ็บปวดได้ และเที่ยวชักชวนให้ใช้

ซึ่งพ่อของเรเชลก็เห็นว่าสภาพนี้ไม่น่าเลี้ยงลูกได้แน่ เลยแยกทางออกมาแล้วมีภรรยาใหม่ ซึ่งก็คือโรส ผู้หญิงที่เลี้ยงเรเชลมา และเรเชลคิดว่าเป็นแม่ตนเอง

แล้วพ่อของเรเชล ก็พยายามสร้างภาพ สร้างโลก โกหก ปกปิด ทำทุกวิถีทางทั้งสะอาดและไม่สะอาด ประสานักการเมือง เพื่อไม่ให้เรเชลกับแม่ของเธอติดต่อกันได้ เพราะไม่อยากให้แม่ของเรเชลส่งอิทธิพลต่อเรเชลได้

แม่ของเรเชลพยายามติดต่อเรเชลเรื่อยมา ทั้งจ้างทนายมาต่อสู้เพื่อให้ได้สิทธิเข้าเยี่ยมเรเชล แต่ภายหลังเธอก็คิดว่า การที่เรเชลไม่รู้ความจริง และอยู่ภายใต้ครอบครัวอบอุ่นปลอม ๆ ที่สามีสร้างขึ้นมานั้น มันก็ดีกับเรเชลอยู่แล้ว...

พอเรเชลได้รู้ความจริงทั้งหมด บ้านก็แตก

ฉากสุดท้ายของเกม เป็นฉากที่ดูแล้วกระอักกระอ่วนมาก คนที่มี trauma ประสบการณ์ร่วมกันกับเหตุการณ์แบบนั้นมาก่อน จะ depress ได้

😅 ผมว่าผมเหมาะกับเกมที่เบียว เกมที่เล่นแล้วให้พลังบวก ให้ความหวังในการมีชีวิตต่อไปยังอนาคต เกมที่ชี้นำว่าคนเราลิขิตชะตาให้ตนเองได้ แบบที่พวกวรรณกรรมญี่ปุ่น พยายามล้างสมองเรามาตั้งแต่เด็ก มากกว่าเกมแบบนี้แฮะ