กลับมาแล้ว ประโยคสั้น ๆ ที่ทำให้กินใจได้เสมอ

ผมเองก็อธิบายไม่ค่อยถูกว่าทำไมประโยคสั้น ๆ

และโหล ๆ ที่ใช้กันอย่างดาษดื่นในการ์ตูนญี่ปุ่นทั่วไปอย่าง

"おかえりなさい、ネク"
"ただいま"

มันถึงให้ความรู้สึกโคตร deep และซึ้งกินใจ

พูดแล้วก็นึกถึงตอนทีดำกลับมาหายูน่าใน X-2

ตอนโซระกลับมาหาไคริใน KH II

ตอนเคนชินกลับมาหาคาโอรุในตอนจบภาคชิชิโอ

ตอนชินจังกลับบ้านมาหาแม่ แล้วมันชอบพูด おかえり ซะเอง

ฯลฯ

ไม่ว่าครั้งไหน ๆ ประโยคนี้ก็ทำให้กินใจได้เสมอ

สองประโยคที่ว่า มันเป็นคำพูดทักทายเวลาคนเรากลับมาถึงบ้าน ซึ่งในภาษาอังกฤษ หรือกระทั่งในภาษาไทย ก็ไม่ได้มีคำพูดที่ใช้สำหรับเวลากลับบ้านเป็นพิเศษแบบในภาษาญี่ปุ่นนี้ ทำให้เวลาประโยคนี้ถูกแปลออกมากี่ครั้ง ก็ไม่ค่อยจะเหมือนกันนัก ปกติก็จะแปลเป็น I'm back, I'm home, Welcome home, กลับมาแล้ว หรืออะไรเทือก ๆ นั้นตามแต่จริตผู้แปล ซึ่งผมฟังแล้วไม่ค่อยรู้สึกจับใจเท่าไหร่ ต่างจากความรู้สึกยามใดยิน ただいま

ไม่รู้ว่าวัฒนธรรมการพูด ただいま-おかえり มันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร แต่พอสองคำนี้กลายมาเป็นคำพูดประจำเวลาที่คนเราได้กลับมาถึงบ้าน ราวกับเป็นการเน้นย้ำให้เห็นความสำคัญของการที่คนเราได้กลับสู่บ้านของเรานั้น

มันก็ทำให้รู้สึกว่า บ้านนั้นสำคัญมากเลยนะ และท้ายที่สุดแล้ว หลังจากฟันฝ่าอะไรต่อมิอะไรมาทั้งวัน หรือไม่ว่าจะไปผ่านสงครามโลกที่ทำให้ไม่ได้กลับบ้านมาแสนนาน มนุษย์เราต่างก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่า... การได้กลับสู่บ้าน กลับมาอยู่กับครอบครัวที่เรารัก

กรณีของเนกุกับชิกิก็เช่นกัน เวลาในเกมคือทั้งสองพลัดพรากจากกันมา 3 ปี ชิกิเล่าว่าที่ผ่านมาเธอตื่นขึ้นมาและเฝ้าบอกตัวเองอยู่ทุกวันว่าวันนี้จะเป็นวันที่เนกุกลับมา ทว่ามันก็เป็นเพียงการพูดปลอบใจตัวเองต่อความฝันที่ยังไม่เป็นจริง ขณะที่ในเวลาโลกจริงของเรานั้น เราก็เฝ้ารอโมเมนต์นี้มานานถึง 14 ปีเต็ม

ช่วงเวลาที่ทั้งสองได้กลับมาเจอนั้น จึงเป็นเวลาที่หอมหวนสำหรับคนที่ผูกพันกับสองตัวละครนี้มาก ยิ่งคุณผูกพันและรอคอยการกลับมาของพวกเขามากเท่าไหร่ เวลานี้ มันจึงยิ่งมีค่ากับคุณมากขึ้น

"おかえりなさい、ネク"
"ただいま"

ชิกิร้องไห้

ภาพโคลสอัปที่ช่วงอกของชิกิ ก่อนจะเลื่อนมุมกล้องขึ้นด้านบนสู่ใบหน้าของเธอ แบบเดียวกับตอนจบของภาค 1 แต่ต่างออกไปที่คราวนี้เราได้เห็นใบหน้าของชิกิเต็ม ๆ เธอที่เปลี่ยนจากแว่นกลมมน เป็นแว่นจัตุรัสแล้ว

รู้สึกตัวอีกที ผมเองก็น้ำตาซึมเหมือนกัน ไม่ได้ต่างอะไรจากชิกิเลย