Ventus's Story เรื่องราวจากหนังสือ KH Series Character Files
ตัดตอนจากหนังสือ Kingdom Hearts Series Character Files ซึ่งวางจำหน่ายวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2020 (หลัง DLC Re: Mind ออกเดือนนึง)
ดูรายละเอียดหนังสือได้ที่ https://store.jp.square-enix.com/item/9784757564930.html
--------------------------------
Ventus’ Story
Fragments of the World
ฉันจำอะไรไม่ได้เลยจริง ๆ
ส่วนหนึ่งในตัวฉันได้หายไปเพราะฝีมือของเซอานอร์ท ฉันรู้แล้วว่า-ครึ่งหนึ่งที่หายไปนั้นก็คือวานิทัศ คิดว่าความทรงจำกระจุกหนึ่งได้กลับมาหาฉันแท้ ๆ แล้วเชียว แต่กลับรู้สึกราวกับว่า (ความทรงจำนั้น) เป็นของคนอื่นยังไงยังงั้น ฉันก็ไม่รู้อะไรเป็นอะไรเหมือนกัน
ฉันมีความทรงจำก่อนหน้าที่จะตื่นขึ้นมาต่อหน้าอควอกับเทอร์ร่า แต่มันก็เลือนลางมาก
อควอกับเทอร์ร่าเป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับฉัน ฉันอยากจะสู้เพื่อพวกเขา แต่สุดท้ายฉันกลับหลับใหลไป กลายเป็นทั้งสองคนที่ต้องสู้เพื่อฉัน แล้วตอนท้ายที่ฉันตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกว่า... มีเรื่องมากมายที่ฉันไม่เข้าใจ
บางทีจนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่เข้าใจ
แต่ฉันก็รู้ว่าฉันมีอควอกับเทอร์ร่าอยู่เคียงข้าง รู้ว่าพกวเขาคอยปกป้องฉันอยู่ เพราะอย่างนั้น ฉันถึงอยากปกป้องพวกเขาด้วย
ณ จุดนี้ ฉันคุ้นเคยกับการไม่เข้าใจอะไรต่าง ๆ ละ เอาตรง ๆ เลยคือ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองไม่รู้อะไรบ้าง และก็ไม่อาจสลัดความรู้สึกที่ว่าอะไรบางอย่างในตัวหายไปได้ แต่ก็นะ บางทีฉันอาจจะแค่ไม่เข้าใจเรื่องราวต่าง ๆ โดยที่จริงแล้วไม่ได้มีอะไรหายไปก็เป็นได้ แต่ว่านั่นก็ดูเหมือนไม่ใช่ฉันอยู่ดี
ช่วย... ลบฉันให้หายไปที (ประโยคที่เวนพูดที่สุสานคีย์เบลดในท้าย Birth by Sleep )
ท้ายที่สุดพวกเขาก็ไม่ได้ทำลงไป
พวกเขาทำไม่ได้
เพราะฉะนั้นฉันถึงได้มาอยู่ที่นี่ในตอนนี้ ตอนที่ χ-blade ก่อตัวขึ้นมา ฉันนึกว่าตัวเองจะหายไปอยู่กับวานิทัศแล้ว คิดว่าใช่ไม่ผิดแน่
บางทีมาสเตอร์คงรู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉัน เรื่องราวทุั้งหมดที่ตัวฉันเองก็ยังไม่รู้ มากยิ่งกว่าที่เขาเคยพูดออกมา แต่ตอนนี้เขาก็จากไปแล้ว เราคงไม่มีวันได้รู้อีก
"เทอร์ร่า เวน! มาดื่มชากันเถอะ" อควอกล่าวด้วยรอยยิ้ม เธอกำลังพูดอยู่ที่นี่ ใน Land of Departure แห่งนี้ ทำให้รู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปเลยนะ เธออบเค้ก มาสเตอร์ก็กินอย่างมีความสุข เทอร์ร่ามักจะแหยงของหวาน ส่วนฉันมักกินจนพุงกาง เพราะทุกอย่างที่อควอทำออกมาล้วนอร่อยเหาะและทำให้ฉันแฮปปี้
เราไม่อาจย้อนเวลากลับไปยังวันวาน เรามีแต่ต้องก้าวไปข้างหน้า ฉันหันไปเห็นเทอร์ร่ายิ้มเจือน ๆ อย่างเช่นเคย
"...เค้กก็ดีนะ" เทอร์ร่าพูดต่อ "...ถ้าไม่หวานเกินไป"
อควอเลยแหย่กลับ "ไม่ได้ทำเค้กกาแล็คติคคาราเมลมาตั้งนาน"
เธอช่างเข้มแข็ง และยิ้มออกมาเหมือนวันวาน
"อยากกินทาร์ตแยมสตรอวเบอร์รีอ่ะ!" ฉันขอบ้าง อันนี้ของชอบของมาสเตอร์เลยนะ
"นั่นของโปรดของมาสเตอร์เลยนะ-ถึงเทอร์ร่าจะไม่ค่อยชอบก็เถอะ" อควอหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะแอบสลดเล็ก ๆ
หัวใจของพวกเราต่างต้องแบกรับความเศร้าโศกที่มีต่อมาสเตอร์ และแม้อีกนานมันก็คงไม่เลือนหายไป ก็เหมือนกับสิ่งที่หายไปจากตัวฉัน แม้อีกนานมันก็คงไม่ได้กลับมาถูกเติมเต็ม
แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ตัวคนเดียว
ฉันไม่อยากจะอยู่ตัวคนเดียวอีกแล้ว
เราสามคนได้กลับมามองดูดาวด้วยกันอีกครั้ง
ได้ดูดาวตกด้วยกัน
และเราจะไม่แยกจากกันอีก
Post a Comment