Kairi's Story เรื่องราวจากหนังสือ KH Series Character Files

ตัดตอนจากหนังสือ Kingdom Hearts Series Character Files ซึ่วางจำหน่ายวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2020 (หลัง DLC Re: Mind ออกเดือนนึง)

ดูรายละเอียดหนังสือได้ที่ https://store.jp.square-enix.com/item/9784757564930.html

--------------------------------

Kairi's Story
"ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน"

"เฝ้าคิดถึงเธอ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน..."

ฉันเริ่มเขียนถึงเธอ ในตอนที่ลืมเรื่องราวของเธอไป

ฉันเขียนจดหมายขึ้นในตอนที่ลืมเธอไปแล้ว แต่จะเรียกว่า "ลืม" ก็ไม่รู้ว่าถูกรึเปล่า เพราะเธอหายไปจากความทรงจำของฉัน หายไปจากทุก ๆ คน

"เธอจำชื่อนายคนที่ออกมาเล่นกับพวกเรากับพวกเราบ่อย ๆ ได้มั้ย?" ฉันถามเซลฟี่ เธอพยักหน้าแล้วตอบชื่อริคุออกมา

ฉันจำเธอไม่ได้ แต่เธอยังคงอยู่ ที่ใดที่หนึ่งในตัวฉัน

ฉันจึงเขียนจดหมายนั้น ใส่ในขวดแก้วเล็ก ๆ

"อะไรน่ะ?" เซลฟี่ถามขึ้นในขณะที่ฉันลอยขวดแก้วลงไปในทะเล

"จดหมายน่ะ... พึ่งเขียนขึ้นเมื่อวานนี้ ถึงนายคนที่ฉันเองก็จำไม่ได้ ฉันบอกว่าไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน... ก็จะหาเขาให้เจอให้ได้ ในสักวันหนึ่ง และในตอนที่หยุดเขียน ก็จำได้ว่าเราเคยสัญญาอะไรกันไว้ ในเรื่องที่สำคัญมาก ๆ จดหมายนี้จะเป็นจุดเริ่มต้น ฉันมั่นใจ" ฉันตอบพลางจับจ้องไปยังขวดแก้วที่ลอยโพ้นผ่านระหว่างคลื่นน้ำไป

นั่นคือตอนที่ฉันนึกชื่อของเธอได้

เริ่มต้นด้วย So ใช่มั้ย So-Ra?

หลังจากนั้นเวลาผ่านไป ฉันยังคงเขียนจดหมายที่อาจไม่ได้ไปถึงเธอ โซระ

วันนึงฉันอยู่บนเนินเขาของป่าลับแล ที่สามารถมองเห็นท้องฟ้ายามโพล้เพล้ได้ แล้วลีอา - แอ็คเซล ก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เธออยู่ระหว่างการเดินทางครั้งใหญ่อีกแล้ว ฉันเองก็กำลังฝึกฝนเพื่อจะได้ต่อสู้เคียงข้างเธอ บางทีอาจเพราะจ้องมองพระอาทิตย์ตกดินจนระคายเคือง แอ็คเซลเลยน้ำตาไหลออกมา

"จดหมายเหรอ?"

"อื้อ" ฉันตอบพลางผงกหัว

ฉันเขียนจดหมายอยู่ทุกวัน

"ถึงโซระ?"

"อืมมม... ก็ใช่นะ แต่ไม่ได้ส่งไปหรอก เขียนไว้เองซะมากกว่า"

ฉันนึกถึงจดหมายที่ส่งออกไปในตอนที่ลืมเธอ

ฉันไม่อยากจะลืมเธออีกแล้ว และฉันไม่อยากจะต้องรับรู้ความรู้สึกแบบนั้นอีก ความรู้สึกของฉันในตอนที่เธอกลายเป็นฮาร์ทเลสไป...

"คราวนี้ ฉันจะปกป้องเธอเอง"

ฉันสวมกอดเธอที่กลายเป็นฮาร์ทเลสเอาไว้ ขณะที่ฮาร์ทเลสตัวอื่น ๆ รอบตัวพวกเราพุ่งเข้ามาโจมตี แต่แล้วก็มีแสงสว่างเกิดขึ้น ฮาร์ทเลสหายไป แล้วเธอก็กลับมา

"ไคริ ขอบใจนะ!" เธอบอกฉันแบบนั้น

อ๊ะ แล้วเราก็หนีออกมาด้วยกันใช่มั้ย?

จากนั้นเราก็สัญญากัน

"ไคริ ฉันจะอยู่กับเธอเสมอ จากนี้ไป ตลอดไป แล้วฉันจะกลับมาให้ได้"

"สัญญานะ!"

แต่หลังจากที่เราสัญญากัน เราทุกคนต่างก็ลืมเธอไปพักหนึ่ง

ตลอดเวลาที่ฉันเชื่อว่าคราวนี้ฉันต้องเป็นคนไปช่วยเธอเอง แต่แล้วกลับกลายเป็นเธอที่ช่วยฉันไว้ ดังนั้น ฉันไม่อาจนั่งทนรอเธออยู่เฉย ๆ ได้

ตอนเด็ก ๆ เราเคยเขียนผนังถ้ำที่เป็นจุดลับของเราด้วยกันใช่มั้ย? เธอวาดรูปฉัน ฉันวาดรูปเธอ หลังจากที่เธอหายไป ฉันกลับไปดูภาพนั้นอีกครั้ง ถึงรู้ว่าเธอมาวาดรูปเธอป้อนผล Paopu เข้าไปในปากฉันด้วย

"ถ้าคนสองคนแบ่งผล Paopu ร่วมกัน ชะตาของพวกเขาก็จะผสานเข้าด้วยกัน พวกเขาจะกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของกันและกัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม"

ฉันจำอะไรหลาย ๆ อย่างตอนที่เรานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินอยู่บนต้น Paopu ใน Destiny Islands ด้วยกัน ได้

"เอ๊ะ ทำไมริคุไปอยู่ตัวคนเดียวงั้นล่ะ?"

"เห็นเขาบอกว่าขอเวลาส่วนตัวน่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ" ฉันบอกโซระที่เริ่มกังวลกับการที่ริคุไปนั่งอยู่ริมหาดตัวคนเดียว

แล้วฉันก็ควักผล Paopu ออกมา หยิบมันออกมาโชว์หน้าปากของโซระ

"เอ้า"

"เหอ?"

โซระมองกลับมาด้วยท่าทางตกใจ ฉันยื่นผล Paopu อีกลูกที่เตรียมมาให้เขา

"การต่อสู้นับจากนี้ไป จะแตกต่างจากที่ผ่านมามาก นี่เป็นเครื่องราง เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องแยกจากกัน"

สีหน้าของโซระเปลี่ยนเป็นแบบจริงจังในทันที แล้วเขาก็รับผล Paopu ไปจากมือฉัน

"อื้อ แต่ฉันจะปกป้องไคริเองนะ"

"ไม่สิ ฉันต่างหากที่จะปกป้องโซระเอง"

แล้วเราก็ทานผล Paopu ด้วยกัน

นี่เป็นเครื่องราง และเป็นคำสัญญา

โซระ เธอปกป้องฉันไว้ แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันจะปกป้องเธอได้หรือไม่

ดังนั้น โซระ อย่ายอมแพ้นะ

อย่าหายไป

ยิ่งไปกว่านั้น โซระ เธอคือความหวังของทุก ๆ คน

สัญญาแล้วนะ...

https://www.kh13.com/news/soras-story-first-journey-and-kairis-story-wherever-you-are-kingdom-hearts-series-character-files-translations-r3281/