สวัสดีวันครู คุราซาเมะ
คุราซาเมะ สุซายะ (Final Fantasy Type-0)
อาจารย์และผู้บังคับบัญชาของ Class Zero ในวัย 26 ปี จัดอยู่ในกลุ่มมนุษย์ธรรมดา ที่มีพลังมากที่สุดในจักรวาล Fabula Nova Crystallis (สูงกว่านี้คือพวกเป็นเผ่าพันธุ์เหนือมนุษย์ หรือเกิดจากองค์ประกอบพิเศษแล้ว)
เป็นคนเงียบ ๆ ตั้งใจทุ่มเทให้กับงาน แต่ถ้าได้พูดเมื่อไหร่ จะรู้ว่าฝีปากร้ายไม่เบา
เดิมคุราซาเมะเรียนอยู่ใน Class 3 ก่อนจะเลื่อนชั้นมาเรียน Class 1
มีเพื่อนสนิทคือคาสึซะ กับเอมินะ
คุราซาเมะ มีฝีมือการต่อสู้สูง จนได้รับการยกย่องให้เป็น 1 ใน 4 จตุรเทพแห่งกองทัพสุซาขุ และเป็นเจ้าของสมญา ยมทูตดาบเยือกแข็ง (氷剣の死神/Ice Reaper)
ในช่วงพีกของชีวิต อยู่มาวันนึง จตุรเทพคนหนึ่งก็ทรยศและพยายามฆ่าจตุรเทพคนอื่น ๆ
ก่อนที่จตุรเทพหญิง "มิวะ" จะสิ้นใจ เธอได้ใช้เวทรักษาคุราซาเมะอย่างสุดชีวิต จนเขารอดตายมาได้หวุดหวิด
เป็นเหตุผลให้คุราซาเมะ ไม่อยากลืมเหตุการณ์ทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้น ไม่อยากถูกคริสตัลแห่งสุซาขุ ลบความทรงจำของพวกพ้องและมิวะที่ตายจากไป
คุราซาเมะจึงใช้เลือดของตัวเอง เขียนสิ่งที่เกิดขึ้นบนผืนดิน ขณะที่มิวะกำลังจะสิ้นลม
หลังจากนั้นคุราซาเมะก็ไม่ยอมรักษาแผลบนหน้าของตัวเองที่เกิดจากการปะทะกับจตุรเทพที่หักหลัง ขณะเดียวกันสภาพร่างกายของเขา ก็ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป
คุราซาเมะเกษียณจากการต่อสู้ในสนามรบ แต่ถึงแม้ร่างกายของเขาจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เหมือนเดิมแล้ว แต่พลังเวทย์ของเขายังไม่ตก บอร์ดบริหารสุซาขุก็เห็นว่าประสบการณ์ของเขายังเป็นสิ่งล้ำค่าที่ควรส่งมอบต่อไปให้แก่ผู้อื่นอยู่ แล้วคุราซาเมะ ก็กลายมาเป็นครูและผู้บังคับบัญชาของ Class Zero ในภายหลัง
------------------------------------
ในชั่วโมงเรียน
เคท (กระซิบ) : นี่ หลังจบคาบแล้วไปที่รีเฟรชรูมกันเถอะ!
เซเว่น : หืมม? เอาสิ
คุราซาเมะ : ฉันว่าพวกเธอไม่น่าไปได้นะ ยังค้างส่งการบ้านฉันอยู่ไม่ใช่รึไง?
เคท : เหวอ! ได้ยินด้วยเหรอเนี่ย..?
เคท (กระซิบอีกรอบ) : เป็นอาจารย์ที่น่ากลัวจริงๆ
คุราซาเมะ : ถ้าเธอไม่ส่งการบ้านล่ะก้อ... ฉันจะน่ากลัวยิ่งกว่านี้อีก ^"^
------------------------------------
ในชั่วโมงเรียน
คุราซาเมะ : ไซส์ ฟังอยู่รึเปล่า? เมืองหลวงของโซวริวชื่ออะไร?
ไซส์ : ห๊ะ? มหามยุรีใช่มั้ย? อย่ามาถามฉันด้วยคำถามระดับไนน์เลย
เอธ : ใช่ ๆ ไซส์น่ะไม่เหมือนพวกนั้นหรอก
แจ็ค : พวกนั้นที่ว่า หมายถึงพวกแจ็คกับไนน์ใช่ม้า~? (lol)
เอธ : เอิ่ม... แซวตัวเองได้ด้วย
------------------------------------
ที่สุสาน
คุราซาเมะ : ฉันดีใจนะ ที่พวกเธอทุกคนกลับมาได้
คุราซาเมะ : ถ้าพวกนายไม่กลับมา ฉันก็มีลูกศิษย์น้อยลง งานก็คงง่ายขึ้น แต่ถึงกระนั้นถ้าพวกนายไม่ได้กลับมายืนอยู่ในที่ตรงนี้ มันก็เหมือนกับว่าสิ่งที่ฉันทำลงไปนั้น สูญเปล่า
คุราซาเมะ : และถ้าพวกนายตาย คุณค่าในความเป็นผู้บังคับบัญชาของฉันก็ตกลง
เอซ : หึ.. ผมเองก็อยากจะพูดแบบเดียวกัน นี่เป็นครั้งแรกที่คุณต้องออกรบเอง หลังจากที่ร้างสนามนานใช่มั้ย? งั้นก็ระมัดระวังด้วยครับ
คุราซาเมะ : ถ้าขนาดพวกนายยังต้องมาเป็นห่วง ฉันก็คงจบสิ้นแล้ว
------------------------------------
ที่ระเบียง
คุราซาเมะเผยว่าทุกวันนี้แม้พลังเวทย์ของเขาจะไม่ได้ถดถอยลง แต่ร่างกายของเขาไม่เหมือนเดิม เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เหมือนเมื่อก่อน ไม่สามารถต่อสู้ได้เหมือนช่วงพีกตั้งนานแล้ว
คุราซาเมะ : ยมทูตดาบเยือกแข็งได้ตายไปนานแล้ว แต่.. ยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ฉันพอจะทำได้อยู่
คุราซาเมะ : ถ้าฉันตายไป พวกนายก็คงไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้วสินะ?
เคท : มีอยู่แล้วสิยะ! ถึงฉันไม่ชอบขี้หน้านาย ถึงนายจะไม่มีประโยชน์ แต่นายก็เป็นผู้บังคับบัญชาของพวกเรา! ขืนผู้บังคับบัญชาตายไป มันก็ไม่เท่เลยสักนิด แล้วยิ่งถ้านายต้องมาตายเพราะพวกเรา ทุกคนก็ต้องรู้สึกผิดอยู่แล้ว
คุราซาเมะ : ไม่ต้องห่วง ถ้าฉันตายไป คริสตัลจะทำให้พวกเธอลืมเรื่องของฉันเอง
ไนน์ : ไม่มีวันลืมหรอกโว้ย!! ยังไง นายก็คือผู้บังคับบัญชาของคลาสซีโร่
คุราซาเมะ : งั้น ฉันก็ขอภาวนาให้พวกนายจำฉันได้ละกัน หึ... อย่างน้อยก็จำได้ว้ว่า เคยมีอาจารย์ที่ชอบแซะนายอยู่
ไนน์ : โอ่ยยย! ฉันไม่มีวันลืมคนน่ารำคาญแบบนี้อยู่แล้ว!
คุราซาเมะ : ครั้งหน้า ฉันอยากจะเห็นนายพูดแบบนี้ในสนามรบจริง ๆ นะ ไนน์
Post a Comment