เกร็ดข้อมูลอ้างอิงเล็กๆ จาก KH -Re: coded -

(เขียนขึ้นเมื่อ 8/9/2012)

เกร็ดข้อมูลอ้างอิงเล็กๆ จาก KH -Re: coded -
จากข้อมูลที่จดไว้ในเศษกระดาษ - ไม่ขอเรียบเรียงเพราะเขียนไว้เป็นข้อมูลอ้างอิงเองคนเดียว
  • ริคุร่างข้อมูล (ตัวอวตารของ Journal) เป็นคนลากทุกคน (มิคกี้ โดนัลด์ กู๊ฟฟี่ จิมินี่)มาช่วยแก้บั๊ค
  • ฮาร์ทเลสนอกจากกัดเซาะกำแพงระหว่างดาว ยังกัดกำแพงระหว่างโลกจริงกับโลกข้อมูล
  • พอบั๊คหายไป โซระร่างข้อมูลก็ต้องหายไป เพราะโซระคนนี้ถูกสร้างขึ้นมาแก้บั๊ค เรื่องที่สู้เพื่อขจัดบั๊คก็ต้องล้างทิ้ง บันทึกจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม จดจำเรื่องเหล่านี้ไม่ได้
  • ส่วนริคุร่างข้อมูลยังไม่หาย เพราะถูกเรียกขึ้นมาเพื่อแก้ปริศนา
  • ตอนที่ data recovery 100% มีการพบ glitch ในความมืด มันพยายามจะลบข้อมูลทั้งหมดทิ้ง
  • ริคุบอกว่ามันเป็นสิ่งที่ควบคุมบั๊คทั้งหมดอีกที การที่โซระได้ความทรงจำกลับมาแต่ข้อมูลใน Jornal ไม่กลับมาก็เป็นเพราะบั๊ค แสดงว่าบั๊คมันเกิดขึ้นและอยู่ใน Journal มานานแล้ว
  • glitch นั้นจะลบข้อมูลทั้งหมด ริคุเลยเสนอให้รีบ ล็อค Journal เอาไว้ แต่มิคกี้ลังเลเพราะหากล็อคไปแล้ว ริคุกับโซระในโลกข้อมูลจะหายไป จิมินี่บอกว่ามาเลฟิเซนท์กับพีทก็ยังอยู่ในนั้นด้วย
  • มิคกี้บอกว่าไม่ว่าพวกเขาจะเลวแค่ไหน ก็ปล่อยไว้ในนั้นไม่ได้ โซระเลยจะไปช่วย
  • สุดท้ายโซระสู้ไม่ได้ แต่มิคกี้มาช่วยจนชนะ
  • ริคุบอกว่าพบมาเลฟิเซนท์และพีทที่โดนฮาร์ทเลสของโซระอัด ไปโผล่ใน Rift Data ก็เลยช่วยออกมา ซึ่งมาเลฟิเซนท์ก็บอกว่าจะไม่มีการขอบคุณ หนี้เราหายกัน ริคุบอกว่าจะคอยดูพวกนั้นให้ออกไปดีๆ แล้วริคุก็พานางแม่มดไป
  • มิคกี้บอกว่า Journal ไม่ได้เป็นเพียงลำดับเหตุการณ์ แต่ยังเป็นที่รวบรวมความรู้สึกทั้งหมดที่เรามีร่วมกัน มันคือหัวใจของพวกเรา
  • มิคกี้บอกว่าจะเอาเรื่องทั้งหมดที่ผจญภัยปราบบั๊คด้วยกันไปบอกโซระริคุตัวจริง
  • บั๊คทั้งหมดมาจากเงาของโซระ ฮาร์ทเลสของโซระ (มันเลยเก่งตามโซระในนี้) พอเข้าปราสาทหลงลืม ความทรงจำหายไป ข้อมูลใน Journal ก็หายไป
  • พอความทรงจำกลับมา ทว่าหน้าบันทึกยังว่างเปล่าหมือนเดิม โซระถามว่าเป็นฝีมือของฮาร์ทเลสของเขาเหรอ ริคุบอกว่าก็ลงตัวดี ปกติการจัดการฮาร์ทเลสก็เป็นการปลดปล่อยหัวใจคืนสู่เจ้าของ แต่การกำจัดฮาร์ทเลสในโลกข้อมูล ไม่ได้ทำให้หัวใจจริงๆ ได้รับการปลดปล่อย แต่เป็นการปลดล่อยจิตใจของพวกมัน แล้วจิตใจพวกมันก็โดนฮาร์ทเลสของโซระดูดเอาไปรวม (กลืนกินข้าไป)
  • ริคุเจอ extra data ในอีก partition นึง เป็นข้อมูลที่ไม่ได้อยู่ใน journal แต่แรก มีใครบางคน add ลงไป โซระถามว่าเป็นคนเดียวกับที่เขียน content รึเปล่า ริคุเองก็ไม่แน่ใจ
  • ตอนหลังริคุเจอประตูทางเข้าข้อมูลนั้น มิคกี้เลยเข้าไป แล้วอธิบายเรื่องให้โซระฟัง
โซระ : คำพูดของฉันฟังดูโตกว่าวัยมั้ยล่ะ?
ริคุ : อืม เหมือนเป็นคำพูดของคนที่สูงกว่าฉันตั้งครึ่งนิ้วแน่ะ
โซระ : ฉันจะจำไว้จนกว่าจะถึงวันที่ฉันสูงกว่านาย

ริคุ : บางครั้งฉันก็อิจฉาโลกอันเรียบง่ายของนายจริง
  • ข้างในสุดมีต้นกำเนิดของจุดกำเนิดบั๊คทั้งหมด ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน ทำไมถึงอยู่ตรงนั้น
  • "นายอยู่กับฉันมาตลอด ตั้งแต่ที่ฉันตื่นขึ้นมา ได้คีย์เบลด"
  • "เหอ เราเจอกันครั้งแรกบนเกาะนะ"
  • เดิมเข้าใจว่าบั๊คเกิดจากฮาร์ทเลสของโซระ แต่นามิเนะบอกว่าบั๊คเกิดจากความผิดพลาดของเธอ (เข้าใจว่านามิเนะทำให้เกิดบั๊คขึ้นใน Journal แต่บั๊คมันก็ไปสุมรวมกันแล้วก็ออกมาจากฮาร์ทเลสของโซระ) ตอนแรกเธอพบความทรงจำของคนอื่นที่เชื่อมโยงกับโซระอยู่ในตัวของโซระ เธอคิดว่าเธอคงทำอะไรพลาดไป แต่พอเช็คดูก็พบว่ามันเป็นความทรงจำของคนอื่นจริงๆ
  • มันเป็นความทรงจำที่อยู่ลึกซึ่งสักวันโซระจะเรียกมันขึ้นมา ทว่ามันเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดเกินไป ถ้าเรียกมันขึ้นมาแล้วความทรงจำนั้นอาจทำลายหัวใจของโซระเลยก็ได้ จึงอยากให้ค้นหาหนทางในการเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดนั้น
  • ด้วยเหตุนี้พอเธอรู้ว่ามีความทรงจำอันเจ็บปวดของคนอื่นอยู่ในตัวโซระ เธอจึงทิ้งข้อความไว้เพื่อให้โซระที่ยังไม่พร้อมได้ค้นหาหนทางในการเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดนั้น
  • นามิเนะอธิบายว่าตอนลบความทรงจำของโซระและความทรงจำของคนอื่นๆ ข้อมูลใน Journal ก็โดนลบไปด้วย นั่นแสดงว่า Journal กับโซระผูกพันกันมาก ถึงลบไปแล้ว ข้อความหายไปแล้ว แต่ว่ามันก็ยังอยู่ในหัวใจ พวกมิคกี้ถึง render ข้อมูลออกมาดูได้
  • ตอนที่เพิมความทรงจำลงไปใน Journal ก็ได้ใส่ความเจ็บปวดลงไปด้วย มันเลยเกิดบั๊ค เธอคิดว่าถ้าโซระสู้กับบั๊คแล้วก็จะได้เรียนรู้การเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดในความทรงจำ
  • ที่จริงแล้วนามิเนะอยากจะพูดเรื่องนี้ด้วยตนเอง แต่นามิเนะตัวจริงก็ไม่อยู่แล้ว
  • คนทั่วไปอาจจะขจัดความเจ็บปวดทิ้ง แต่ความเจ็บปวดบางอย่างเราก็ควรเผชิญหน้าแบกรับมันไว้ ถ้ามันสาหัสเกินไปนัก ก็ต้องแบ่งให้เพื่อนที่สนิทใจบ้าง เพราะความเจ็บปวดนั่นแหละจะทำให้เราสนิทกันมากขึ้น และเข้มแข็งขึ้น!

ไม่มีความคิดเห็น