รีวิวสั้น - การเล่น Online Multiplayer จากเดโม Itadaki Street DQ&FF 30th Anniversary

**ผมกดหาเกมตอนเที่ยงคืนครึ่งของคืนเมื่อวาน เวลาที่ญี่ปุ่นก็คือตีสองครึ่ง

- หลังจากกดเลือกแล้ว เกมใช้เวลาในการสร้างห้องและค้นหาผู้เล่นร่วมกระดานอีก 3 คน ราว 2 นาที

- พอเริ่มกระดานแล้ว ตอนเล่นจะแลคเป็นระยะ ๆ (อาการแลคเหมือน Dissidia NT แต่ความถี่ในการแลคน้อยกว่า) ทำให้รำคาญหน่อย ๆ แต่การแลคของเกมนี้ไม่มีผลต่อการแพ้ชนะ เพราะยังไงก็เล่นกันเป็นเทิร์น

- ผู้เล่นคนอื่นซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่น คิดกันเร็วดี ไม่ค่อยอู้กัน ไม่ต้องรอนาน

- การเล่นกับคน ต่างกับเล่นกับคอมพิวเตอร์มาก เพราะการกระทำของคนนั้นค่อนข้าง Unpredictable

- ผู้เล่นบางคน ไม่ได้เล่นให้ตัวเองชนะ แต่เล่นเพื่อเตะตัดขาไม่ให้บางคนชนะ... เช่น เวลาเปิดไพ่ ก็ไปจงใจไปเปิดขวางเขา ไปปั่นหุ้นเขาลง จ้องจะยึดบ้านเขาท่าเดียว... คนประเภทนี้ถือคติว่าถึงตัวเองไม่ชนะก็ไม่เป็นไร ขอเพียงคนที่ถูกหมายหัวไว้ล่มจมก็พอ

- ช่วงท้ายกระดาน พอมีคนใกล้จะชนะ และรีบขายหุ้นทั้งหมดทิ้งเป็นเงินสดแลกเข้าเส้นชัย ผมได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นในการเล่นมาก่อนจากการเล่นกับคอมมา 3 ภาค (PS2 PSP NDS) นั่นคือผู้เล่นอีก 3 คนรวมถึงผม พร้อมใจกันซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยนร้านกัน โดยไม่คำนึงถึงผลกำไรขาดทุนใด ๆ ทั้งสิ้นแล้ว ขอเพียงให้ร้านของแต่ละคนแต่ละคนเรียงติดกัน จะได้เติบโตมีมูลค่าเพิ่มขึ้นได้ไวที่สุด เพื่อที่จะขัดขวางไม่ให้คนที่นำอยู่ชนะได้ หากคนที่นำอยู่และกำลังปรี่เข้าเส้นชัยตกช่องร้านของพวกเรา ก็เป็นอันเสร็จ

- มักมีการขอซื้อร้าน แลกร้าน และจ่ายเงินเพิ่มกันอยู่บ่อย ๆ ซึ่งข้อเสนอส่วนใหญ่มันก็ไม่ยุติธรรมหรอก ถ้ายื่นข้อเสนอให้คอมแบบนั้น ยังไงคอมก็ปฏิเสธ แต่พอยื่นให้กับคนด้วยกัน ทุกอย่างมัน Unpredictable ส่วนใหญ่ถ้าดูไม่น่าเกลียดจนเกินไป คนที่เล่นด้วยก็มักจะ ok เสมือนเป็นการถนอมน้ำใจกัน

- สุดท้าย คนที่จะชนะ นอกจากจะดวงเฮงแล้ว ยังต้องเล่นแบบเจี๋ยมเจี๊ยมไม่ดูดตีนด้วย ใครที่เล่นแบบดูดตีน จะโดนรุมเอาง่าย ๆ

*โคตรทำลายมิตรภาพ*