สรุปเนื้อเรื่อง KH χ ตอนจบ โลกที่ปรารถนา

(ปัจจุบัน)

ณ สถานที่แห่งการต่อสู้ ทุกก๊กมาชุมนุมกันอย่างพร้อมเพรียง บรรยากาศคุกรุ่นพร้อมปะทะตอนนั้น ไม่มีใครฟังเสียงของโหร ไม่แม้จะคิดถึงเหตุผลของการต่อสู้ ศัตรูวันนี้ไม่ใช่มอนสเตอร์ที่เราต่อกรด้วยมาตลอด แต่กลับเป็นคนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นพวกพ้องของกันและกัน

ว่าแล้ว ผู้ใช้คีย์เบลดทั้งหลายก็พุ่งเข้าฟาดฟัน ทำสงครามแก่กัน หัวใจของคนที่ดับไป ก็แยกจากร่างกายและล่องลอยขึ้นสู่ฟ้า ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายลงมา

-----------------------------------------------------------

(ย้อนอดีต)

ตัดกลับไปยังอดีตช่วงไม่กี่วันก่อนหน้านี้ อวาได้ไปพบกับลูซูที่ผานอกเมือง อวาถามว่าหน้าที่หายไปจากตำราพยากรณ์นั้นเขียนอะไรไว้กันแน่? และลูซูคือคนทรยศที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด ใช่มั้ย?

ลูซูชักคีย์เบลดออกมา... แทนคำตอบ

สลับไปฟากของตัวเรา จิริธี สคูลด์ ที่กำลังคุยกับมาสเตอร์กุลาที่โกดังร้าง อิราพูดข้อความในหน้าที่หายไปให้ฟังว่า

"Unable to permit disharmony, you will be disappointed by fate, and lose sight of true strength...  Misreading the truth, you will venture forth in secrecy..."

(ท่อนหลังสุด เป็นการยืนยันว่าหมายถึงลูซูนั่นเอง)

ตัดกลับมาที่ลูซูกับอวา ลูซูก็กำลังพูดประโยคเดียวกันให้อวาฟัง และบอกว่านั่นคือตัวตนของคนทรยศ การต่อสู้ที่กำลังจะมาถึงนั้นเป็นชะตากรรมซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ ต่อให้มีคำตอบอื่น คำตอบนั้นก็จะค่อยปรากฏหลังการต่อสู้ บางทีมาสเตอร์ออฟมาสเตอร์ก็อาจไม่สนใจชะตากรรมของโลกนี้แล้ว และสนใจว่าพวกเราเหล่าโหรจะชี้นำกุญแจเหล่านั้นกันยังไงมากกว่า (กุญแจเหล่านั้นคงหมายถึงผู้เล่นอย่างเรา)

ทว่าอวาไม่เชื่อว่ามาสเตอร์จะคิดเช่นนั้น เธอคิดว่าลูซูนั่นแหละที่ตีความเจตนาของมาสเตอร์มั่วไปเอง ว่าแล้วเธอก็ชักคีย์เบลดขึ้นมาเตรียมต่อสู้

สลับมาทางกุลา เขาบอกว่าคนทรยศต้องการให้โลกถึงจุดจบก็เพราะเหตุนี้ ตัวเขาเองก็เห็นอยู่ แต่ไม่อาจยับยั้งได้ 

นอกจากนี้ หน้าที่หายไปยังระบุข้อความอีกว่า ""And then with that one strike, a bell will toll for the final battle, and the battle will begin at last, and the time shall be chosen..." ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่อวากระโดดเข้าฟาดปะทะคีย์เบลดกับลูซู คลื่นจากการปะทะได้กระจายไปทั่วเมือง ทำให้เข็มนาฬิกาบนยอดหอนาฬิกาประจำเมืองเคลื่อนไปข้างหน้า ก่อให้เกิดเสียงระฆังดังกังวานขึ้นไปทั่วเมือง

กุลาบอกว่าถึงเขาเอาข้อความในตำรามาพูดตอนนี้ก็คงไม่เป็นไร ยังไงก็หลีกเลี่ยงสงครามไม่ได้อยู่แล้ว ถึงเข้าใจ ก็ไม่มีประโยชน์อันใดแล้ว

ว่าแล้วตัวเรา จิริธี สคูลด์ และกุลา ก็ได้ยินเสียงระฆังอย่างพร้อมเพรียงกัน กุลาบอกให้เรากลับไปได้แล้ว เดี๋ยวแต่ละก๊กก็คงเรียกระดมพลแล้ว

-----------------------------------------------------------

พวกเราเดินออกมาจากโกดังร้าง สคูลด์บอกว่าเธอจะกลับไปรวมตัวกับพวกแดนเดเลียน แต่เราไม่ยอมไปด้วย สคูลด์จึงบอกว่าเธอไม่อยากให้เราเข้าร่วมการต่อสู้ อยากให้เราร่วมเดินทางไปยังโลกภายนอกมากกว่า เอเฟเมร่าก็คงต้องการแบบนั้น

เราจับมือลากับสคูลด์ เมื่อสคูลด์ไปแล้ว เราก็ถามจิริธีว่าถ้าเราตายไป จิริธีจะหายไปด้วยมั้ย จิริธีก็บอกว่าใช่ และเขาเองก็ไม่อยากให้เราตาย

ถึงแม้จะขัดกับเจตนารมณ์ของโหรผู้เป็นหัวหน้ากลุ่ม แต่จิริธีก็ไม่อยากให้เราเข้าร่วมสงครามครั้งนี้

เรากล่าวขอบคุณกับจิริธี และอุ้มมันขึ้นมา ทว่าก็มีเสียงใครบางคนดังขึ้นถามว่าเราจะไม่เข้าร่วมสงครามงั้นรึ?

เรารีบวิ่งไปดู และพบร่างไนท์แมร์ของจิริธี ถามว่าเราจะหนีเข้ากลุ่มแดนเดเลียน หนีการต่อสู้หรอ? 

จิริธีตอบแทนเราว่าแดนเดเลียนไม่ได้หนีว้อย!? ไนท์แมร์ก็บอกว่า ใช้คำว่าชี้นำอนาคตของผู้ใช้คีย์เบลด ประมาณนั้นใช่มั้ย? มันก็ฟังดูดี แต่มันหมายถึงการทอดทิ้งเพื่อนพ้องทั้งหลายไปด้วยไม่ใช่รึไง?

ไนท์แมร์เผยว่า ก่อนหน้านี้ พวกเราเริ่มใช้กำไลที่รวบรวมบาปทั้งหลายบนโลกนี้ แปรเปลี่ยนบาปนั้นให้กลายเป็นพลังที่เรียกว่า Guilt และใช้พลังจากความมืดนั้นมาตลอด และนั่นก็เป็นไปตามเจตนารมณ์ของมาสเตอร์ออฟมาสเตอร์

จิริธีพยายามเถียงว่า กำไลนั่นมันสร้างมาเพื่อรวบรวมบาปแล้วชำระล้างให้เป็นแสงสว่างไม่ใช่เหรอ...

ไนท์แมร์ปฏิเสธ แล้วบอกว่าทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่มาสเตอร์คาดการณ์ไว้แล้ว และตัวเขาเอง ก็เกิดจากความมืดของตัวจิริธีเอง และถ้าเราไม่ยอมเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ไนท์แมร์จะทำให้เราได้พบกับฝันร้าย

ไนท์แมร์เรียกฮาร์ทเลส 3 ตัวออกมา และอธิบายว่าถึงเขาและจิริธีจะเป็นดรีมอีทเตอร์เหมือนกัน แต่ไนท์แมร์อย่างเขาต่างจากจิริธีที่เป็นสปิริต ไนท์แมร์สามารถทำลายพันธะกับเพลเยอร์ มีชีวิตที่เป็นอิสระได้ (ไม่เหมือนสปิริตที่มีพันธะกับผู้เล่น และถ้าผู้เล่นหายไป สปิริตก็จะหายไป) ตอนนี้มันเลยจะฆ่าเราเพื่อให้ตัวมันเองเป็นอิสระ

เราต่อสู้กับฮาร์ทเลสทั้ง 3 จนเอาชนะได้ แต่แล้วไนท์แมร์ก็ดูดกลืนเอาฮาร์ทเลสเข้าไปไว้ในตัว เราก็ทุบจนชนะได้อีก

ไนท์แมร์ที่หมดสภาพ บอกว่าพันธะระหว่างเขากับตัวเรา ได้ถูกทำลายลงแล้ว (หมายถึงมันไม่ต้องยึดติดขึ้นกับเราแล้ว แต่มันจะหายไปแล้ว) ตอนนี้เขาจะหายไป แต่แล้ว เอาไว้เจอกันใหม่ในความฝันอื่น ว่าแล้วไนท์แมร์ของจิริธีก็สลายหายไป

-----------------------------------------------------------

(ปัจจุบัน)

ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายลงมา ผู้คนมากมายที่เข้าร่วมสงครามล้มตาย และเราก็ต้องเข้าปะทะกับโหรที่เป็นมาสเตอร์ของก๊กอื่น ๆ 

ตอนแรกอาเซ็ดจะเข้าปะทะกับเรา และชื่นชมในความกล้าหาญ อยากจะขอทดสอบว่าเราเหมาะสมจะเข้าร่วมก๊กเขาหรือไม่? แต่พอเราชนะได้แล้ว อาเซ็ดกลับบอกว่าเราเก่งจริง จนน่าจะเป็นภัยกับเขาได้ ดังนั้นตายไปซะ

อาเซ็ดเอาจริงและเข้าทุบเราจนเกือบตาย แต่แล้วมาสเตอร์อิราก็เข้ามาขวางเอาไว้ และบอกว่าถึงเวลาตัดสินกันแล้วอาเซ็ด

ทั้งสองแยกไปสู้กันที่อื่น 

เราโกยไปจนเจอกับอินวี ที่พูดอย่างสุภาพว่าขอโทษที่ทำให้ต้องลำบาก แต่จะจัดการเราให้ดับโดยไวเดี๋ยวนี้แหละ

พอเราชนะอินวีได้ อินวีก็บอกว่า (ชื่อหัวหน้าก๊กของเรา) สั่งสอนเรามาได้ดี ขอให้มีชีวิตที่ดีและยืนยาว

อินวีเดินจากไป ส่วนเราที่เริ่มอ่อนแรง ก็เห็นหัวใจของพวกพ้องปลิวขึ้นสู่ฟากฟ้า บ่งบอกว่ามีคนตายเพิ่มอีกแล้ว

ถึงตรงนี้กุลาก็เดินผ่านมาพอดี กุลาจำเราได้และถามว่าเราไหวมั้ย? ในเมื่อเรายังตั้งท่าพร้อมสู้อยู่ กุลาเลยคิดว่าสู้ได้ ยังไงนี่มันก็สนามรบ

หลังชนะได้ กุลาหวังว่าจะได้เจอกับเราอีกในที่ใดที่หนึ่ง ตัวเราเองที่ล้าแทบตายแล้วก็ล้มลงไปนอนคว่ำกับพื้น ....ในขณะที่ผู้คนที่เข้าร่วมสงครามก็ตายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ คีย์เบลดมากมายร่วงหล่นสู่พื้นดิน

เราพยายามประคองตัวขึ้นมา คราวนี้เจอกับอิราที่เดินผ่านมาพอดีอีก.... อิราบอกว่าจะให้เราได้ตายอย่างสงบ

พอชนะแล้ว อิราจะบอกว่าเราเติบโตมาได้ดี น่าอายจริง ๆ ที่เขาแพ้ให้กับเรา.....

ถึงตรงนี้อาเซ็ดจะลอบเข้ามาโจมตีจากด้านหลังของอิรา แต่อิรารับการโจมตีไว้ได้ อาเซ็ดบอกว่าเขาจะสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา และขึ้นเป็นราชาของโลกนั้น.... อิราได้ยินก็ตะโกนด่าว่า "ถ้าแกไม่ทำแตกสามัคคีละก้อนะ...." (น่าจะหมายถึงสงครามก็คงไม่เกิดขึ้น)

ว่าแล้วเราที่หมดสภาพก็ล้มลงไปอีก

กรณีที่เราไม่ได้อยู่ในสังกัดของอวา เราจะต้องสู้กับอวา เธอจะสั่งให้เราชักคีย์เบลดขึ้นมาสู้กับเธอโดยไม่ยอมอธิบายเหตุผล พอเราชนะได้ เราจะถามว่าทำไมถึงต้องสู้กันด้วย (ในเมื่ออวาเป็นคนพูดเองว่าไม่อยากให้สู้กัน) แต่อวาบอกว่ามันเป็นความลับที่ไม่ควรมีใครรู้ แล้วก็ไล่ให้เราไปรวมตัวกับกลุ่มแดนเดเลียนของเธอ

ไม่ต้องไปไหนหรอกครับ อัดกับโหร 4-5 คนต่อกันแบบนี้ แค่ไม่ซี้ม่องเซ็กก็บุญแล้ว ว่าแล้วเราก็ล้มสลบไป

-----------------------------------------------------------

เรานอนหมดสติท่ามกลางสงครามไปนาน ไม่รู้ทำไมยังไม่ตาย ที่แน่ ๆ ฝนตกกระหน่ำลงมา ผู้คนมากมายล้มตาย คีย์เบลดปักทั่วผืนปฐพี กลายเป็นสุสานคีย์เบลดของจริง

จิริธีปรากฏตัวออกมา พยายามจะปลอบเรา เราก็พยายามจะลูบจิริธีอย่างที่เคย แต่จิริธีบอกให้เราอย่าฝืนเลย แล้วมันก็เข้ามาซุกหน้าอกเรา เราหลับตาลง แล้วฝนก็หยุดตก

แสงสว่างปรากฏขึ้น ส่องสว่างลงมาจากฟ้า สตรีนางหนึ่งปรากฏตัวขึ้นพร้อมรอยยิ้ม เราเผลออุทานขึ้นมาว่านางฟ้า

เธอคนนั้นคือสคูลด์ที่เดินเข้ามา ย่อตัว ช่วยเหลือเราอย่างอ่อนโยน

พร้อมกับเอเฟเมร่าที่เดินตามเข้ามา และย่อตัวลง มองหน้าเราด้วยรอยยิ้ม

เอเฟเมร่าที่เราตามหามาตลอด เอเฟเมร่าที่บางครั้งเราก็สงสัยว่ามันซี้ม่องเซ็ก โดนเก็บไปแล้วหรือยัง เอเฟเมร่า ที่ไม่รู้มันเป็นตายร้ายดียังไง

ในที่สุดก็ได้เจอ

เรากัดฟัน เบ้ปาก แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา

"ไอ้คนผิดสัญญา..."
"ได้เจอกันสักทีนะ"
"ช้าไปนะ"
"อ่า ขอโทษนะ"

"ไปกันเถอะ"

เอเฟเมร่ากล่าวด้วยรอยยิ้มพร้อมกับยื่นมืออกมารับเรา ตัวเราเองก็ยิ้มทั้งน้ำตา แล้วยื่นมืออกไปจับมือกับเอเฟเมร่า

-----------------------------------------------------------

เมื่อตื่นขึ้นมาแล้ว เราจะอยู่ในโลกแบบไหน?
โลกที่เราเห็น จะใช่โลกที่เราปรารถนาหรือไม่?
คนที่ตัดสิน ก็คือตัวเราเอง


ขอบพระคุณ คุณ Goldplanner ที่ทั้งอัดคลิปต้นฉบับ แปลเนื้อหา และตัดต่อคลิปโดยใส่ซับไตเติลภาษาอังกฤษเข้าไป เห็นคุณนั่งตัดที่สนามบินถึงตี 2 กว่าแล้ว ชื่นชมมากจริง ๆ

ไม่มีความคิดเห็น