สนทนาประสาไฟนอลฯ 7 [41]

 

ในส่วนในของหลุมทางเหนือ คลาวด์สงสัยว่านี่คือใจกลางของดวงดาวใช่มั้ย?
ที่ก้นหลุมทางเหนือ เรดเธอทีนศัตรูจะแห่กันมาเพียบ คลาวด์จะเลือกเพื่อน 2 คนให้ช่วยกันบุกตะลุยไป แล้วที่เหลือตามสนับสนุน



คลาวด์และพรรคพวก พากันลงไปถึงด้านในสุด เอาชนะเจโนว่าส่วนสุดท้าย และเจอกับโฮลี่ที่ถูกกักเอาไว้





เซฟิรอธปรากฏตัวออกมา แผ่ออร่าไม่ให้ใครเข้าใกล้โฮลี่ได้ แม้ทุกคนพยายามฝ่าเข้าไป ก็กระเด็นกระดอนกันกลับออกมา

ทุกคนจะสะพรึงกับพลังอันมากล้นของเซฟิรอธ สำหรับพวกเขาแล้วแค่จะควบคุมร่างกายตัวเองยังลำบาก

ทิฟาจะร้องเรียกชื่อคลาวด์ออกมา ส่วนคลาวด์จะจับจ้องไปที่โฮลี่แล้วเน้นย้ำทุกคนว่ามันอยู่แค่นี้เอง มันกำลังส่องแสงออกมา

"มาเทเรียโฮลีกำลังส่องแสง"
"คำอธิษฐานของแอริธกำลังสว่างไสว"

"มันยังไม่จบ..."
"ยังไม่จบแค่นี้!!"

(แบร์เร็ต)
"ไม่ใช่เพียงแอริธ"
"โฮลี่คือคำอธิษฐานของอวาแลนซ์... ของมาร์ลีน ของไดน์... และของทุกคนบนโลกใบนี้!"

(ทิฟา)
"แอริธอยู่ที่นี่..."
"ทุกคนอยู่ที่นี่..."
"คลาวด์อยู่กับพวกเราที่นี่!"
"ยังมีเรื่องที่เราต้องทำอีกมากมาย..."
"ฉันจะไม่ยอมแพ้!!"

(นานาคิ)
"ฉันจะฟันฝ่ามันจนถึงที่สุด เพื่ออนาคตของพวกเรา... และของดาวดวงนี้..."
"เข้าใจแล้วปู่ นี่คือภารกิจของฉัน!"
"ฉันจะไม่ยอมให้ไลฟ์สตรีม... หรือชีวิตของดาวดวงนี้ต้องดับสูญ"

(ยุฟฟี่)
"ไม่เอาแล้ว!!"
"บางที... ฉันคงไม่น่าตามมาเลย..."
"ฉันไม่อยากได้... มาเทเรีย..... แล้ว..."
"ไม่สิ ยังอยากได้อยู่!!"
"ทั้งโน่นนั่นนี่ ทุกสิ่งทุกอย่าง... เป็นของฉัน!"
"และจะไม่มีวันยกให้ใคร!!"

(เคทซิธ)
"เราจะไม่แพ้!!"
"เราอาจจะรู้ถึงปัญหาช้าไปหน่อย..."
"แต่ก็ยังพอมีเวลา... เรายังสามารถปลดปล่อยมันออกไปได้!"
"ต่อให้ไม่สามารถทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลับเป็นปกติ"
"เราก็ยังสามารถปกป้องสิ่งที่สำคัญที่สุดได้!!"

(วินเซนต์)
"เวลาของฉันหยุดนิ่งมาตลอด..."
"แต่ตอนนี้ กลับรู้สึกว่าในที่สุด เวลาของฉันก็เริ่มขึ้น"
"เซฟิรอธ ตอนนี้ถึงเวลาหลับใหลของแกแล้ว!!"

(ซิด)
"จะมาทำเป็นเล่นในก้นบึ้งหลุมนรกนี่ไม่ได้..."
"ชีวิตฉันยังมีเรื่องต้องทำอีกมากมาย!"

(คลาวด์)
"ความทรงจำของแอริธ..."
"ความทรงจำของพวกเรา..."
"เรามา... เพื่อบอกเล่า... ความทรงจำของเรา..."
"มาสิดวงดาว! แสดงคำตอบของเจ้าให้เราเห็น!"
"และเซฟิรอธ!!"
"ถึงเวลาสะสางเรื่องทั้งหมดแล้ว!!"





หลังชนะได้ คลาวด์บอกว่านี่คือทุกสิ่งทุกอย่างที่เราพอจะทำได้แล้ว
แบร์เร็ตสงสัยว่าแล้วโฮลี่ล่ะ? ดวงดาวจะเป็นยังไงต่อ?
คลาวด์บอกว่าเขาก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับดวงดาว
ทิฟาบอกว่าใช่แล้ว เราได้ทำทุกอย่างที่เราทำได้ ลงไปแล้ว
คลาวด์บอกทุกคนว่า เราทำดีที่สุดแล้ว จบแล้ว กลับบ้านอย่างภาคภูมิใจกัน

ด้วยท่าทีอันอ่อนล้า แต่ละคนค่อย ๆ เดินกลับขึ้นไปด้านบน

แต่แล้ว คลาวด์ที่อยู่ท้ายสุด ก็ชะงัก ทิฟาจึงหันมาดูด้วยความเป็นห่วง
คลาวด์บอกว่าเขารู้สึกได้ มันยังอยู่... ที่นี่
แล้วจู่ ๆ คลาวด์ก็ล้มลงไปกับพื้น เขาจับศีรษะและตัวสั่นไหวไปมา

"มันกำลังหัวเราะ..."



โดยไม่ทันรู้ตัว คลาวด์ก็โดนจิตวิญญาณของเซฟิรอธ ดึงไปต่อสู้ด้วย
***เข้าใจว่าเป็นผลจากการที่คลาวด์มีเซลล์เจโนว่าจาก Copy Project และเซฟิรอธสามารถควบคุม ครอบงำคนที่โดนทดลองในโปรเจคท์นี้ได้ โดยเซลล์เจโนว่าเป็นสื่อกลางในการควบคุม ทั้งนี้ถ้าคนที่มีเซลล์เจโนว่าอยู่นั้นมีจิตใจที่เข้มแข็ง ร่างกายที่แข็งแกร่ง อย่างพวกโซลเยอร์ทั่วไป เซฟิรอธก็จะครอบงำไม่ได้

ในฉากจบ ทั้งตอนเข้าไปสู้ในจิตสำนึก รวมถึงขาออกที่มีมือยื่นออกมา จะบรรเลงด้วยเพลงธีมของแอริธ แต่พอเห็นเป็นทิฟา เพลงก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

ที่เหลือก็อย่างที่เข้าใจ

(The End)