สนทนาประสาไฟนอลฯ 7 [32]

ทุกคนกลับมาพร้อมหน้ากันอีกคน บนห้องบัญชาการของเรือเหาะไฮวินด์ คลาวด์บอกทุกคนว่าเขาไม่รู้จะพูดยังไงดี

เรดเธอทีนบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว นายขอโทษมาตลอดวันไม่หยุดเลยเนี่ย

ว่าแล้ว คลาวด์ก็เริ่มสารภาพความจริงที่เขาค้นพบ

"ฉันไม่เคยเป็นโซลเยอร์"

"ฉันปั้นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อนขึ้นมา รวมถึงเรื่องที่ฉันเป็นโซลเยอร์"

"ฉันออกจากหมู่บ้านไปตามหาเกียรติยศ แต่ก็ไม่เคยได้เข้าเป็นโซลเยอร์"
"ฉันอับอายกับความอ่อนแอของตัวเอง จนฉันได้ยินเรื่องราวเหล่าจากนี้เพื่อนที่ชื่อแซ็ค..."
"แล้วฉันก็สร้างมายาภาพของตนเองขึ้นจากสิ่งที่ได้เห็นมาในชีวิต"

"ฉันก็เล่นละครไปโดยคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง"

"ในทางกายภาพแล้ว ฉันถูกสร้างแบบเดียวกับพวกคนในโซลเยอร์"

"แผนการโคลนเซฟิรอธของโฮโจไม่ได้ซับซ้อนอะไรมาก"
"ก็แค่กระบวนการเดียวกับที่พวกมันใช้ตอนสร้างสมาชิกโซลเยอร์"

"ผู้คนในโซลเยอร์ไม่ได้เพียงแต่ถูกอาบด้วยพลังงานมาโค"
"ร่างกายของพวกเขายังถูกฉีดเซลล์เจโนว่าเข้าไป..."

"ไม่ว่าจะดีจะร้าย เฉพาะคนที่แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะเป็นโซลเยอร์ได้"
"แต่นั่นมันเกี่ยวกับการรียูเนียนของเจโนว่า"

"แต่คนที่อ่อนแอ... อย่างฉัน จะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป"

"เซลล์เจโนว่า เจตจำนงค์ของเซฟิรอธ ผนวกกับความอ่อนแอของฉันเอง ได้สร้างตัวฉันขึ้นมา"

"คนที่ทุกคนรู้จัก ฉันที่ชื่อ... คลาวด์"
"...จ้าวแห่งโลกมายาของตัวเอง"

"แต่ฉันจะติดอยู่ในภาพมายาต่อไปอีกไม่ได้"

"ฉันจะมีชีวิตโดยไม่เสแสร้งอีกต่อไป"

เคทซิธถามว่าหลังจากนี้จะเอายังไงต่อ นายคงไม่สละเรือไปหรอกนะ?

คลาวด์บอกว่าเขาคือเหตุผลที่ทำให้เมเทโอกำลังพุ่งมาหาทุกคน ดังนั้น เขาต้องทำทุกอย่างสุดกำลังเพื่อสู้กับมัน

แบร์เร็ตได้ยินก็กำมือ ชูหมัดขึ้น ดีใจที่คลาวด์จะกลับมาปกป้องโลกตามอุดมการณ์เดิม

แล้วคลาวด์ ทิฟา และแบร์เร็ต ก็ตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน "ขึ้นรถไฟมาด้วยกันแล้ว ไม่มีทิ้งกันไปเด็ดขาด"

ทุกคนแยกย้ายกันไปประจำการตามหน้าที่ ด้านลูกเรือคนหนึ่งเข้ามาคุยกับคลาวด์ บอกว่าเขาอินและซาบซึ้งกับเรื่องของคลาวด์มาก เขาเองก็เป็นคนที่่อ่อนแอ จึงเข้าใจความรู้สึกของคลาวด์ดี

คลาวด์เดินมายังสะพานเรือ เคทซิธรีบอธิบายทันทีว่าตอนนี้ทุกคนอยู่ระหว่างภารกิจตามล่าฮิวจ์มาเทเรีย ซึ่งที่จูน่อนมีเตาปฏิกรณ์ใต้น้ำ นั่นเป็นที่เดียวที่ฮิวจ์มาเทเรียเหลืออยู่ ไปที่นั่นกัน

เมื่อคลาวด์ไปคุยกับยุฟฟี่ที่เมาเรือ ยุฟฟี่จะขออยู่ตามลำพัง แต่คลาวด์บอกว่าเขาเข้าใจดี ก่อนหน้านี้เขาก็เคยเมาเรือมาก่อน แต่ตอนที่มโนว่าตัวเองเป็นโซลเยอร์ เขาก็ลืมอาการเมาเรือนั่นไปเลย

(การมโนว่าตัวเองเป็นโซลเยอร์ผู้เก่งกาจ ทำให้หายเมาเรือได้ =[]=!!)

ยุฟฟี่ถามว่ามีวิธีป้องกันการเมาเรือดี ๆ มั้ย? คลาวด์บอกว่าอย่างแรกถ้ามีเรื่องกังวลใจอยู่มาก ๆ ก็จะไม่เมา แต่คนเราคงหาเรื่องกังวลตลอดไม่ได้

คลาวด์เสนอไอเดียต่อว่า เรือแห่งนี้มีที่กว้างมาก ระหว่างทางเราก็ควรจะเคลื่อนไหวไปมา (คลาวด์ทำท่าลุกนั่ง) มันก็พอจะช่วยได้และเป็นการยืดกล้ามเนื้อไปในตัวด้วยเหมือนกัน แต่สมัยก่อนเขาต้องนั่งรถบรรทุกบ่อย (หมายถึงที่แคบ มันก็เลยลุกนั่งไม่ได้) อ่อ แล้วอีกอย่างคืออย่าอ่านหนังสือไปด้วยเด็ดขาด

ยุฟฟี่จะบ่นต่อว่าเมื่อไหร่จะถึงที่หมาย ไปให้ไวกว่านี้ไม่ได้หรือไง ช่วยลากเธอลงจากเรือไปด้วยยยยย...