Big Hero 6 พวกพ้องแห่งความอบอุ่น

ผมพึ่งไปซื้อแผ่น Big Hero  6 มาเมื่อวาน และพึ่งได้ดูจนจบเอาวันนี้

ระหว่างดูนี่ อบอุ่นจนน้ำตาซึมไป 2 รอบ... ไอ้มุกตัวละครหลักตายนี่ มันสำเร็จรูป ใช้หากินได้ตลอดจริง ๆ ดูแล้วก็ประทับใจ

ว่าแล้วก็อยากเห็นเนื้อเรื่องหลังจากนี้ใน KH III เร็ว ๆ ว่าชะตากรรมของเบย์ตัวเก่า จะเป็นยังไงต่อไป

จะว่าไปแล้ว มีเนื้อหาบางส่วนในเรื่องที่ผมเห็นแล้วมันเหมือนกับเรื่องที่กำลังอยากเขียนถึงเร็ว ๆ นี้พอดี นั่นก็คือเรื่องของ "กัลยาณมิตร"

ชีวิตคนเรา จะเติบโตไปในทางที่ดีได้นั่น ส่วนหนึ่งก็ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากกัลยาณมิตร นั่นคือการสนับสนุนเมื่อเราเดินไปในทางที่ถูก และการยั้งปรามเมื่อเราเดินไปในทางที่ผิด ซึ่งการยั้งปรามมันจะได้ผลได้ ก็ต้องอาศัยวิธีการเตือนสติที่ชาญฉลาด ผมหมายถึงการรู้จักพูดให้ถูกที่ถูกเวลาด้วยวิธีการอันเหมาะสม ไม่ใช่สักแต่ไปกระโดดขวางจิกกัดด่าสหบาทา และอ้างว่าวิธีจิกกัดด่าประชดชันนั้นเป็นการสอน...

พวกเราเอง คงเคยเห็นชีวิตของคนที่ขาดกัลยาณมิตร เวลาทำดีก็มีคนมาอวยยกย่องเกินจริง เวลาทำพลาดก็มีแต่คนแห่มารุมกระทืบสหบาทา (หรือไม่ก็เข้าข้างกันอย่างไม่ลืมหูลืมตา) ปราศจากมิตรแท้ที่จะคอยตัดสินตามความเป็นจริงและให้คำแนะนำอย่างจริงใจ

ใน Big Hero 6 นี้ก็มีช่วงที่ฮิโระโดนความแค้นครอบงำ ไม่ฟังใคร ฟาดเหวี่ยงทำมารยาททรามใส่ทุกคน ซึ่งถ้าเป็นชีวิตจริงมันอาจจะโดนเพื่อนเลิกคบหรือโดนรุมกระทืบไปแล้ว แต่เขาโชคดีที่มีเพื่อนแท้ (หรือจะเรียกว่าลูกพี่แท้ดี?) ที่เข้าใจในการกระทำของเขา เขาโชคดีที่มีแบร์แม็กซ์รู้จักใช้วิธีการปลอบโยนสุดแหล่ม (หรือบังเอิญ?) ด้วยการเอาภาพความทรงจำเก่า ๆ ของพี่ชายมาเยียวยาแผลในใจฮิโระ และเขาโชคดีที่มีพวกพ้องที่เข้าใจ รอให้เขาหายคลั่ง แล้วค่อยกลับมาปลอบโยน พร้อมพาฮิโระกลับสู่เส้นทางที่ถูกต้องอีกครั้ง

แล้วไว้เจอกันใหม่อีกครั้งใน KH III ...นะ โกโก้...