See you later - FFXIV

บันทึกย้อนหลัง

-5 พ.ย.2013-

วันนี้ วันสุดท้ายของการเล่น FF14 หลังจากนี้จะไม่ได้เติมเงินแล้ว อย่างน้อยๆ ก็จนกว่าจะจบ ป.โท

จากที่เล่นมาแค่จบเนื้อเรื่องหลัก เงินในเกมมีอยู่ 187,000 กิล บริจาคเข้ากองทุนบ้านกิลด์ไป 150,000 กิล เหลือติดตัว 37,000 กิล

เมื่อกี้ ล็อคอินเข้าตัวน้องพาธ ไปวิ่งถ่ายรูปกับ NPC ที่น้องพาธชอบ (Bodwine) พร้อมกับชุดต่างๆ Minion ต่างๆ

จากนั้นก็ล็อคอินเข้าตัวเอง ไปล่ำลากับ Keitha, Minfilia และเหล่า Scion... โดยถ่ายรูปคู่กับ Minion ของตัวเอง แล้วก็โจโคโบะส่วนตัวที่ตั้งชื่อว่า Casper

ตอนวิ่งไป Vesper Bay พบ NPC ที่ให้เควสต์ A Relic Reborn เลยลองทำไปหน่อย ไปติดตรงที่ต้องหาคทา Madman's Whispering ที่ยัดมาเทเรีย Quicktongue ใส่ลงไป 2 ลูก ลองไปหาราคาตลาดแล้ว พบว่าราคาอยู่ที่ 40,000 กิล... อืมมม.. เงินไม่พอแล้วแฮะ แต่ยังไงก็ทำให้เสร็จไม่ได้อยู่แล้ว Abandon ไปละกัน

2 เดือนที่ผ่านมา อาจไม่ได้ประทับใจไม่รู้ลืมเท่า FFXI, อาจไม่ได้สนุกเท่าตอนเล่น WE2011 ไต่อันดับโลกจนติด top 100, แต่ก็ได้มีความทรงจำดีๆ หลายอย่าง ได้ช่วยคนอื่นบ้าง ได้โดนด่าเพราะความไม่รู้บ้าง (ตอนไปฮุกเกะแมนชั่นกับไตตั้นธรรมดา) ได้นั่งหัวเราะโง่ๆ บ้าง ได้นั่งดูหลานเล่นบ้าง และที่เจ๋งที่สุดก็ตอนไปตีบอสใหญ่ 8 คน

ว่าไปแล้ว ก็ทำให้คิดได้ว่า... เกมแนวนี้มันไม่มีคำว่า เก่ง-ไม่เก่ง หรอก.... มันมีแต่คำว่า รู้-ไม่รู้ และ เน็ตห่วย-เน็ตดี....... คนรู้วิธีการต่อสู้แล้วก็ผ่านได้ง่าย ส่วนคนไม่รู้ก็ลองผิดลองถูกกันต่อไป ไอ้ที่โดนด่ากันว่านู๊บ... ไม่ใช่ว่าเขาเล่นไม่เก่ง พวกเขาก็แค่คนที่ยังไม่รู้วิธีผ่าน ส่วนการหลบ AoE ....คนเน็ตดีก็มีเวลาหลบมากกว่าคนเน็ตห่วย ดังนั้น ต่อให้ประสาทตอบโต้ไว แต่ถ้าอยู่เมืองไทยและทะลึ่งไปเล่นเซอร์เวอร์อเมริกา ก็มีอันเป็นไปได้ง่ายๆ

นึกย้อนไปแล้ว ผมว่าผมเหมาะจะเล่นเกมแข่งขันในประเภทฉายเดี่ยวมากกว่า อย่างถ้าเล่น Winning หรือเล่น FPS แบบคนเดียวเนี่ยเก่งจัง แต่พอไปเล่นแบบเป็นทีม จะนำความฉิบหายมาสู่ทีมได้ตลอด เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไอ้เรื่องเล่น MMO-RPG แบบเป็นปาร์ตี้กับคนอื่นเลยไม่ใช่สไตล์สักเท่าไหร่

เดือนนี้ยังมี LRFFXIII รออยู่ แล้วเดือนหน้ายังต่อด้วย BDFTS, FFX HD Remaster ....ในขณะที่ KH -HD 1.5 ReMix- ยังไม่เริ่มเล่น แล้ว FFXIII-2 พึ่งเก็บได้ 154/160 Fragments (ปั๊มทีมมอนสเตอร์เสร็จแล้ว ปราบ Valfodr ไปแล้ว)

ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันต่อไป.... เรียนจบเมื่อไหร่ ข้าพเจ้าจะหาเวลานั่งจรวดไปนอนพักบนวงแหวนดาวเสาร์ให้ได้